Poeme : Lorsque Mes Nuits Te Dessinent

Je te volerai un baiser
En parcourant le vert sentier,
Et de mes lèvres t’apaiser
Dessous l’âme du noisetier,

Je te caresserai serein
Lorsque le long de ce chemin
Le tout soleil dessus ton sein
Me le dévoilera enfin,

Je marcherai sur cette route
Dans l’espoir de te conquérir,
Cet instant d’enlever mes doutes
Que mon rêve aime te chérir,

Je t’allongerai sous le chêne
En dégrafant ton blanc corsage,
En me contentant de ma peine
Car tu ne fus qu’un doux mirage…

Alors je reviendrai cent fois
Lorsque la nuit sous l’églantier
Te couchera comme autrefois
Au bord de mon joli sentier…

,

ʒə tə vɔləʁε œ̃ bεze
ɑ̃ paʁkuʁɑ̃ lə vεʁ sɑ̃tje,
e də mε lεvʁə- tapεze
dəsu lamə dy nwazətje,

ʒə tə kaʁesəʁε səʁɛ̃
lɔʁskə lə lɔ̃ də sə ʃəmɛ̃
lə tu sɔlεj dəsy tɔ̃ sɛ̃
mə lə devwaləʁa ɑ̃fɛ̃,

ʒə maʁʃəʁε syʁ sεtə ʁutə
dɑ̃ lεspwaʁ də tə kɔ̃keʁiʁ,
sεt ɛ̃stɑ̃ dɑ̃ləve mε dutə
kə mɔ̃ ʁεvə εmə tə ʃeʁiʁ,

ʒə talɔ̃ʒəʁε su lə ʃεnə
ɑ̃ deɡʁafɑ̃ tɔ̃ blɑ̃ kɔʁsaʒə,
ɑ̃ mə kɔ̃tɑ̃tɑ̃ də ma pεnə
kaʁ ty nə fy kœ̃ du miʁaʒə…

alɔʁ ʒə ʁəvjɛ̃dʁε sɑ̃ fwa
lɔʁskə la nɥi su leɡlɑ̃tje
tə kuʃəʁa kɔmə otʁəfwa
o bɔʁ də mɔ̃ ʒɔli sɑ̃tje…

,