Poeme : Le Mond Et Moi

Le monde ne maime pas
Et voila que je le marque sur mes bras
A coup violetn de compas
Cela me fait evacuer
Ce que je jaimerai leur crier
Sans jamais oser

Arreter de dire que je suis fragile
Ce que vs navez jamais admit
C’est que ma vie
Ne tiens pus qu’a un fil
Et ce fil c’est moi qui le tien
Qui decide de mon lendemain

Je macroche a vous
Mais jira a bout
Je vs ferai plus chier
Je me serais nvoler

Et votre vie va recommencer
En ayant pr moi aucune pensée

Mon monde secroule
Et moi je me soule
Pr oublier
Pr faire passer

Je ne veux plus rester
Vs ne pouvez plus maider

Je vais jutse vous demander
Davoir uen petite pensée
Pour l’ame de cetet suicidée !

lə mɔ̃də nə mεmə pa
e vwala kə ʒə lə maʁkə syʁ mε bʁa
a ku vjɔlεtn də kɔ̃pa
səla mə fε əvakɥe
sə kə ʒə ʒεməʁε lœʁ kʁje
sɑ̃ ʒamεz- oze

aʁəte də diʁə kə ʒə sɥi fʁaʒilə
sə kə ve εs nave ʒamεz- admi
sε kə ma vi
nə tjɛ̃ py ka œ̃ fil
e sə fil sε mwa ki lə tjɛ̃
ki dəsidə də mɔ̃ lɑ̃dəmɛ̃

ʒə makʁoʃə a vu
mε ʒiʁa a bu
ʒə ve εs fəʁε plys ʃje
ʒə mə səʁε nvɔle

e vɔtʁə vi va ʁəkɔmɑ̃se
ɑ̃n- εjɑ̃ pe εʁ mwa okynə pɑ̃se

mɔ̃ mɔ̃də sεkʁulə
e mwa ʒə mə sulə
pe εʁ ublje
pe εʁ fεʁə pase

ʒə nə vø plys ʁεste
ve εs nə puve plys mεde

ʒə vε ʒytsə vu dəmɑ̃de
davwaʁ ɥεn pətitə pɑ̃se
puʁ lamə də sətε sɥiside !