Poeme : Envol De Simplicité

Qu’un regard me suffise,
Qu’une fantaisie m’inspire,
Qu’un sourire me magnétise,
Q’un mot m’oblige à réfléchir.
Q’une envie soudainement me prenne,
Que sans contrainte je la réalise,
Qu’un drôle de songe vienne et m’entraîne,
Que la simple vie me soit acquise.

Que de souhaits, que de rêves qui attisent,
Ma petite flamme crépitante de bonheur.
Ces mots qui courent, se suivent, s’entrecroisent d’heure en heure
S’inscrivent en cet instant, pour qu’à jamais, je les relise.

kœ̃ ʁəɡaʁ mə syfizə,
kynə fɑ̃tεzi mɛ̃spiʁə,
kœ̃ suʁiʁə mə maɲetizə,
kœ̃ mo mɔbliʒə a ʁefleʃiʁ.
kynə ɑ̃vi sudεnəmɑ̃ mə pʁεnə,
kə sɑ̃ kɔ̃tʁɛ̃tə ʒə la ʁealizə,
kœ̃ dʁolə də sɔ̃ʒə vjεnə e mɑ̃tʁεnə,
kə la sɛ̃plə vi mə swa akizə.

kə də suε, kə də ʁεvə ki atize,
ma pətitə flamə kʁepitɑ̃tə də bɔnœʁ.
sε mo ki kuʁe, sə sɥive, sɑ̃tʁəkʁwaze dœʁ ɑ̃n- œʁ
sɛ̃skʁive ɑ̃ sεt ɛ̃stɑ̃, puʁ ka ʒamε, ʒə lε ʁəlizə.