Poeme : Jeune Fée

Oh toi ! Jeune fée,
Qui est si charmante à observer.
Si tu me laisses le privilège,
De t’apercevoir comme un florilège,
Je serai comblée de bonheur,
Comme une jeune fille en fleur.
Je m’imagine tes ailes transparentes,
Qui est symbole de ton âme innocente.
Je rêve de ton visage angélique.
Pour moi tu es si symbolique,
Tu représentes la petite fille que je ne suis plus.
La petite fille qui a disparu tout au fond de moi,
Sans qu’on lui laisse le choix.
Oh petite fée revient, apparaît moi quelques secondes
Que je redevienne la petite fille que je ne suis plus
Même si ce n’est qu’une seconde…

ɔ twa ! ʒənə fe,
ki ε si ʃaʁmɑ̃tə a ɔpsεʁve.
si ty mə lεsə lə pʁivilεʒə,
də tapεʁsəvwaʁ kɔmə œ̃ flɔʁilεʒə,
ʒə səʁε kɔ̃ble də bɔnœʁ,
kɔmə ynə ʒənə fijə ɑ̃ flœʁ.
ʒə mimaʒinə tεz- εlə tʁɑ̃spaʁɑ̃tə,
ki ε sɛ̃bɔlə də tɔ̃n- amə inɔsɑ̃tə.
ʒə ʁεvə də tɔ̃ vizaʒə ɑ̃ʒelikə.
puʁ mwa ty ε si sɛ̃bɔlikə,
ty ʁəpʁezɑ̃tə la pətitə fijə kə ʒə nə sɥi plys.
la pətitə fijə ki a dispaʁy tut- o fɔ̃ də mwa,
sɑ̃ kɔ̃ lɥi lεsə lə ʃwa.
ɔ pətitə fe ʁəvjɛ̃, apaʁε mwa kεlk səɡɔ̃də
kə ʒə ʁədəvjεnə la pətitə fijə kə ʒə nə sɥi plys
mεmə si sə nε kynə səɡɔ̃də…