Poeme : Gout Du Sang

En bouche j’ai le gout du sang
Je l’ai en moi, je le ressent
C’est si bon
Quelle delectation…

Quelle plaisir de le voir couler
Ca commence de mes poignets
Descends le long de mon corps denudés
Pour finalement se noyer a mes pieds

Couleur si intense
Dans la salle de bain que du silence
Solitude tant attendue
Je peux m’ouvrir sans retenue

Ces veines si pleines de liquide rougeatre
Elles sont si belles, voila une raison valable
Je me deballe comme si j’etais un cadeau offert à Noël
Ma chair est le papier cadeau, mes veines sont les ficelles

Voila j’ai ouvert mon cadeau
A l’interieur c’est si beau
Cette texture qui coule sur mon corps
Me donne envie de tendre les bras a la mort

ɑ̃ buʃə ʒε lə ɡu dy sɑ̃
ʒə lε ɑ̃ mwa, ʒə lə ʁəse
sε si bɔ̃
kεllə dəlεktasjɔ̃…

kεllə plεziʁ də lə vwaʁ kule
ka kɔmɑ̃sə də mε pwaɲε
desɑ̃ lə lɔ̃ də mɔ̃ kɔʁ dənyde
puʁ finaləmɑ̃ sə nwaje a mε pje

kulœʁ si ɛ̃tɑ̃sə
dɑ̃ la salə də bɛ̃ kə dy silɑ̃sə
sɔlitydə tɑ̃ atɑ̃dɥ
ʒə pø muvʁiʁ sɑ̃ ʁətənɥ

sε vεnə si plεnə də likidə ʁuʒatʁə
εllə sɔ̃ si bεllə, vwala ynə ʁεzɔ̃ valablə
ʒə mə dəbalə kɔmə si ʒətεz- œ̃ kado ɔfεʁ a nɔεl
ma ʃεʁ ε lə papje kado, mε vεnə sɔ̃ lε fisεllə

vwala ʒε uvεʁ mɔ̃ kado
a lɛ̃təʁjœʁ sε si bo
sεtə tεkstyʁə ki kulə syʁ mɔ̃ kɔʁ
mə dɔnə ɑ̃vi də tɑ̃dʁə lε bʁaz- a la mɔʁ