Poeme : Elle

Elle n’attendait rien de personne
Tout ce qu’elle voulait ce qu’on lui donne
La tranquilité sans etre jugée
La paix sans etre du doigt montrée

Il faut croire que c’etait trop demandé
Petite fille ignorée
Meme pas ecoutée
Tout le monde l’a mise de coté

Sous pretexte qu’elle est jeune
Personne n’a voulu excauser ce bonheur
Ils ont préférés continuer
Pour toujours la traumatisé

Injuste destin pour cette gamine
Qui tombe peu a peu dans la deprime
Personne ne lui offre le droit
De s’exprimer rien qu’une fois

Jusqu’a sa majorité
Ils disent qu’elle devra la fermer
Elle regrette son existence
Uniquement faite d’ignorance

εllə natɑ̃dε ʁjɛ̃ də pεʁsɔnə
tu sə kεllə vulε sə kɔ̃ lɥi dɔnə
la tʁɑ̃kilite sɑ̃z- εtʁə ʒyʒe
la pε sɑ̃z- εtʁə dy dwa mɔ̃tʁe

il fo kʁwaʁə kə sətε tʁo dəmɑ̃de
pətitə fijə iɲɔʁe
məmə pa əkute
tu lə mɔ̃də la mizə də kɔte

su pʁətεkstə kεllə ε ʒənə
pεʁsɔnə na vuly εkskoze sə bɔnœʁ
ilz- ɔ̃ pʁefeʁe kɔ̃tinɥe
puʁ tuʒuʁ la tʁomatize

ɛ̃ʒystə dεstɛ̃ puʁ sεtə ɡaminə
ki tɔ̃bə pø a pø dɑ̃ la dəpʁimə
pεʁsɔnə nə lɥi ɔfʁə lə dʁwa
də sεkspʁime ʁjɛ̃ kynə fwa

ʒyska sa maʒɔʁite
il dize kεllə dəvʁa la fεʁme
εllə ʁəɡʁεtə sɔ̃n- εɡzistɑ̃sə
ynikəmɑ̃ fεtə diɲɔʁɑ̃sə