Prose : Fils De La Lune

Fils de la lune

Fils de la lune,
Problèmes d’infortune.
Disputes ou colère,
Puis grondement de tonnerre.
Enfin le retour au calme,
Un corps à terre sans âme.
Fils de la lune,
Au dessus de la dune.
Lune ne pleure surtout pas,
Mais ton fils tu n’as.
Lune devenue seule,
Je suis venu t’offrir mon filleul.
Prends en soin je t’en supplie,
Qu’il est une belle vie.

Nolan derrey

fis də la lynə

fis də la lynə,
pʁɔblεmə dɛ̃fɔʁtynə.
dispytəz- u kɔlεʁə,
pɥi ɡʁɔ̃dəmɑ̃ də tɔneʁə.
ɑ̃fɛ̃ lə ʁətuʁ o kalmə,
œ̃ kɔʁz- a teʁə sɑ̃z- amə.
fis də la lynə,
o dəsy də la dynə.
lynə nə plœʁə syʁtu pa,
mε tɔ̃ fis ty na.
lynə dəvənɥ sələ,
ʒə sɥi vəny tɔfʁiʁ mɔ̃ fijəl.
pʁɑ̃z- ɑ̃ swɛ̃ ʒə tɑ̃ sypli,
kil εt- ynə bεllə vi.

nɔlɑ̃ dəʁe