Poeme : Touchant (E)

Ma femme pleure,
Je la vois tomber comme une tomate,
Se balancer, rouler, hocher l’omoplate,
De joie elle pleure.

Ma femme pleure,
Aux toilettes, elle s’isole, met le verrou,
Vérifiant si elle porte un bout de chou,
De joie elle pleure.

Quand je lui jase certaines remarques :
Plaintes plus bénignes qu’une critique,
Sa drôle de mine est presque sérieuse,
Afin qu’on s’appuie puis dédramatise.

Ma femme pleure,
Elle s’inquiète loin de ma présence,
Mais quand je rentre d’une absence,
D’aise elle pleure.

Ma femme pleure,
Le manque de son fils chéri qui part,
Mais je la conforte tel un accoudoir,
D’aise elle pleure.

ma famə plœʁə,
ʒə la vwa tɔ̃be kɔmə ynə tɔmatə,
sə balɑ̃se, ʁule, oʃe lomoplatə,
də ʒwa εllə plœʁə.

ma famə plœʁə,
o twalεtə, εllə sizɔlə, mεt lə veʁu,
veʁifjɑ̃ si εllə pɔʁtə œ̃ bu də ʃu,
də ʒwa εllə plœʁə.

kɑ̃ ʒə lɥi ʒazə sεʁtεnə ʁəmaʁk :
plɛ̃tə plys beniɲə kynə kʁitikə,
sa dʁolə də minə ε pʁεskə seʁjøzə,
afɛ̃ kɔ̃ sapɥi pɥi dedʁamatizə.

ma famə plœʁə,
εllə sɛ̃kjεtə lwɛ̃ də ma pʁezɑ̃sə,
mε kɑ̃ ʒə ʁɑ̃tʁə dynə absɑ̃sə,
dεzə εllə plœʁə.

ma famə plœʁə,
lə mɑ̃kə də sɔ̃ fis ʃeʁi ki paʁ,
mε ʒə la kɔ̃fɔʁtə tεl œ̃n- akudwaʁ,
dεzə εllə plœʁə.