Poeme : Pensées

Buenos aires, le 12 Septembre 2004.

Un soir de Janvier 2004, je me suis lancer un objectif,
Celui de devenir avec les femmes un non-passif.
Cette fin necessita un travail considerable sur moi meme.
Ce but fut attein c’est pourquoi ce soir, j en fais mon theme.
Vois tu, je ne peux me permettre de me retrouver sans cible
C’est pourquoi je m en cree une nouvelle, une moins sensible.

Mon nouveau but ? Faire de cette experience Argentine
Un nouveau succes, une experience de platine
Que je laisse les influences locale qui me sont offerte,
Faire que ma vie, et que ma nature, soient plus parfaite.
Que je les laisse me metamorphoser en un etre plus ouvert,
Plus chaleureux, plus vrai encor que je ne le suis, moins pervers.

Ce but implique que j apprenne a mieux me connaitre

Realiser ou sont les limites de mon intelect, de mon etre.
Oublier toutes les conventions, et vivre seulement pour moi
Nefaste sont les institutions qui regissent la societe a coup de lois.
A moi la liberte d etre heureux car en harmonie avec ma conscience.
Le reste importe peu en somme ; le combat sera dur, mais patience,
Demain je sourirai lorsque je verrai le nouvel objectif attein

Beau sera ce jour, mais ca ne suffira pas, car seul compte la fin.
Obligatoire seront ces mots : « la vie est belle, » quelque minutes,
Grandes minutes avant de m en aller de ce monde, avant ma chute.
Helas, si je ne puis les prononcer, ma vie n aura ete qu un echec,
Ou que l ombre de ce qu elle aurais du etre, car lorsque mon bec
S ouvrira, pour lacher mon dernier soufle, celui ci devra etre utilisé,

Sans lacheter, pour definir comment fut ma vie, en toute objectivité.
Inutile sera alors de realiser les fautes comises ou de les reparer,
A ce moment, deux sentiments seulement seront possible, deception ou fierté
Non, je mourrais en criant : « La vie est belle. » C est pas conpliqué.

bɥənoz- εʁə, lə duzə sεptɑ̃bʁə dø milə katʁə.

œ̃ swaʁ də ʒɑ̃vje dø milə katʁə, ʒə mə sɥi lɑ̃se œ̃n- ɔbʒεktif,
səlɥi də dəvəniʁ avεk lε faməz- œ̃ nɔ̃ pasif.
sεtə fɛ̃ nəsesita œ̃ tʁavaj kɔ̃sidəʁablə syʁ mwa məmə.
sə byt fy atɛ̃ sε puʁkwa sə swaʁ, ʒi ɑ̃ fε mɔ̃ təmə.
vwa ty, ʒə nə pø mə pεʁmεtʁə də mə ʁətʁuve sɑ̃ siblə
sε puʁkwa ʒə εm ɑ̃ kʁi ynə nuvεllə, ynə mwɛ̃ sɑ̃siblə.

mɔ̃ nuvo byt ? fεʁə də sεtə εkspəʁjɑ̃sə aʁʒɑ̃tinə
œ̃ nuvo syksə, ynə εkspəʁjɑ̃sə də platinə
kə ʒə lεsə lεz- ɛ̃flɥɑ̃sə lɔkalə ki mə sɔ̃t- ɔfεʁtə,
fεʁə kə ma vi, e kə ma natyʁə, swae plys paʁfεtə.
kə ʒə lε lεsə mə mətamɔʁfoze ɑ̃n- œ̃n- εtʁə plysz- uvεʁ,
plys ʃaləʁø, plys vʁε ɑ̃kɔʁ kə ʒə nə lə sɥi, mwɛ̃ pεʁve.

sə byt ɛ̃plikə kə ʒi apʁεnə a mjø mə kɔnεtʁə

ʁəalize u sɔ̃ lε limitə də mɔ̃n- ɛ̃təlεkt, də mɔ̃n- εtʁə.
ublje tutə lε kɔ̃vɑ̃sjɔ̃, e vivʁə sələmɑ̃ puʁ mwa
nəfastə sɔ̃ lεz- ɛ̃stitysjɔ̃ ki ʁəʒise la sɔsjətə a ku də lwa.
a mwa la libεʁtə de εtʁə œʁø kaʁ ɑ̃-aʁmɔni avεk ma kɔ̃sjɑ̃sə.
lə ʁεstə ɛ̃pɔʁtə pø ɑ̃ sɔmə, lə kɔ̃ba səʁa dyʁ, mε pasjɑ̃sə,
dəmɛ̃ ʒə suʁiʁε lɔʁskə ʒə veʁε lə nuvεl ɔbʒεktif atɛ̃

bo səʁa sə ʒuʁ, mε ka nə syfiʁa pa, kaʁ səl kɔ̃tə la fɛ̃.
ɔbliɡatwaʁə səʁɔ̃ sε mo : « la vi ε bεllə, » kεlkə minytə,
ɡʁɑ̃də minytəz- avɑ̃ də εm ɑ̃n- ale də sə mɔ̃də, avɑ̃ ma ʃytə.
əla, si ʒə nə pɥi lε pʁonɔ̃se, ma vi εn oʁa ətə k œ̃n- εʃεk,
u kə εl ɔ̃bʁə də sə k εllə oʁε dy εtʁə, kaʁ lɔʁskə mɔ̃ bεk
εs uvʁiʁa, puʁ laʃe mɔ̃ dεʁnje suflə, səlɥi si dəvʁa εtʁə ytilize,

sɑ̃ laʃəte, puʁ dəfiniʁ kɔmɑ̃ fy ma vi, ɑ̃ tutə ɔbʒεktivite.
inytilə səʁa alɔʁ də ʁəalize lε fotə kɔmizəz- u də lε ʁəpaʁe,
a sə mɔmɑ̃, dø sɑ̃timɑ̃ sələmɑ̃ səʁɔ̃ pɔsiblə, dəsεpsjɔ̃ u fjεʁte
nɔ̃, ʒə muʁʁεz- ɑ̃ kʁjɑ̃ : « la vi ε bεllə. » k ε pa kɔ̃plike.