Poeme : Cet Nuit Mais Pas Demain

Pourquoi toujours faire semblant
J’aurais tellement Du, tout te donner
Mais c’est terminé maintenent
Je m’éloigne avent d’être complètement déchirer

Je suis trop forte, pour me laisser diriger
Je refuse de pleurer, je quitte loin de toi
Tu t’atend a me faire du mal, alors je préfère m’en aller
Je ne te laisserai pas gagner, pas si facilement, j’ai plus d’honeur que sa

Je me batrai jusqua la dernière seconde
Je suis prete a mourir a bout de soufle
Seulement pour garder le peut de dignité qu’il me reste dans ce monde
Ce monde rouge comme le sang, noir comme le soufre

Alors quand les roi coloré auront perdu leur courone
Quand le froid sur ma peau, auras su me faire du bien
J’atend que dans me tête la sastifactsion résone
J’attend, j’attend cet nuit, mais plus demain !

puʁkwa tuʒuʁ fεʁə sɑ̃blɑ̃
ʒoʁε tεllmɑ̃ dy, tu tə dɔne
mε sε tεʁmine mɛ̃təne
ʒə melwaɲə ave dεtʁə kɔ̃plεtəmɑ̃ deʃiʁe

ʒə sɥi tʁo fɔʁtə, puʁ mə lεse diʁiʒe
ʒə ʁəfyzə də pləʁe, ʒə kitə lwɛ̃ də twa
ty tatɑ̃t- a mə fεʁə dy mal, alɔʁ ʒə pʁefεʁə mɑ̃n- ale
ʒə nə tə lεsəʁε pa ɡaɲe, pa si fasiləmɑ̃, ʒε plys dɔnœʁ kə sa

ʒə mə batʁε ʒyska la dεʁnjεʁə səɡɔ̃də
ʒə sɥi pʁətə a muʁiʁ a bu də suflə
sələmɑ̃ puʁ ɡaʁde lə pø də diɲite kil mə ʁεstə dɑ̃ sə mɔ̃də
sə mɔ̃də ʁuʒə kɔmə lə sɑ̃, nwaʁ kɔmə lə sufʁə

alɔʁ kɑ̃ lε ʁwa kɔlɔʁe oʁɔ̃ pεʁdy lœʁ kuʁɔnə
kɑ̃ lə fʁwa syʁ ma po, oʁa sy mə fεʁə dy bjɛ̃
ʒatɑ̃ kə dɑ̃ mə tεtə la sastifaktsjɔ̃ ʁezɔnə
ʒatɑ̃, ʒatɑ̃ sεt nɥi, mε plys dəmɛ̃ !