Poeme : La Rose

Petite fleur
Qui voudrait s’épanouir
Au fond de ton cœur
Elle ne veut que grandiras

Elle pousse c, est racine au fond de tes veine
Et se nourit des larmes de ta peine
Elle ajoute de la couleur a c’est pétale
Et a c’est épine qui blesse et font si mal

Alors je toffre cet rose
Pour qu, elle te facce saigner
Pour que tu soufre autent que moi
Mais puisque cest une rose
Elle te feras peut-être m’aimer
Autent que moi y pas si lontemps que sa

pətitə flœʁ
ki vudʁε sepanuiʁ
o fɔ̃ də tɔ̃ kœʁ
εllə nə vø kə ɡʁɑ̃diʁa

εllə pusə se, ε ʁasinə o fɔ̃ də tε vεnə
e sə nuʁi dε laʁmə- də ta pεnə
εllə aʒutə də la kulœʁ a sε petalə
e a sεt- epinə ki blεsə e fɔ̃ si mal

alɔʁ ʒə tɔfʁə sεt ʁozə
puʁ k, εllə tə faksə sεɲe
puʁ kə ty sufʁə ote kə mwa
mε pɥiskə sεst ynə ʁozə
εllə tə fəʁa pø tεtʁə mεme
ote kə mwa i pa si lɔ̃tɑ̃ kə sa