Poeme : Mon Desespoir

Je me sens si seul, si vide
Je me sens envahi de pensées morbides,
Ma vie ou l’amour est mièvre
Mon âme sans rêves

Je ne veux pas revivre une seul fois cette expérience,
Je ne veux pas retomber dans cette souffrance,
Je ne veux plus frôler la mort encore de cette façon,
Mais, meurt peu à peu ma raison

Je me sens délaissée, seul ici
Je n’ai personne à qui parler,
Tout reste en moi, je ne fait que refouler,
Tout ce qui me reste dans cette vie
**
Les mots me manquent, pour exprimer ce que je ressens,
Je me sens toucher de nouveau le fond
Je ne veux pas revivre cette douloureuse envie,
Je veux avoir encore un espoir d’apprécier la vie…

ʒə mə sɑ̃s si səl, si vidə
ʒə mə sɑ̃sz- ɑ̃vai də pɑ̃se mɔʁbidə,
ma vi u lamuʁ ε mjεvʁə
mɔ̃n- amə sɑ̃ ʁεvə
asteʁiskə asteʁiskə
ʒə nə vø pa ʁəvivʁə ynə səl fwa sεtə εkspeʁjɑ̃sə,
ʒə nə vø pa ʁətɔ̃be dɑ̃ sεtə sufʁɑ̃sə,
ʒə nə vø plys fʁole la mɔʁ ɑ̃kɔʁə də sεtə fasɔ̃,
mε, məʁ pø a pø ma ʁεzɔ̃
asteʁiskə asteʁiskə
ʒə mə sɑ̃s delεse, səl isi
ʒə nε pεʁsɔnə a ki paʁle,
tu ʁεstə ɑ̃ mwa, ʒə nə fε kə ʁəfule,
tu sə ki mə ʁεstə dɑ̃ sεtə vi
asteʁiskə asteʁiskə
lε mo mə mɑ̃ke, puʁ εkspʁime sə kə ʒə ʁəsɛ̃,
ʒə mə sɑ̃s tuʃe də nuvo lə fɔ̃
ʒə nə vø pa ʁəvivʁə sεtə duluʁøzə ɑ̃vi,
ʒə vøz- avwaʁ ɑ̃kɔʁə œ̃n- εspwaʁ dapʁesje la vi…