Poeme : Ma Douce Mort

Pourquoi tant de souffrances
Pourquoi oh toi amour
Toi qui apporte le bonheur
Te transforme tu en douleur

Pourquoi ai-je tant d’affection pour toi
Pourquoi ma vie est t’elle néant
Je ne veux plus te subir
Oh toi vie de débauche

Mon cœur infecté
De cette dure réalité
Coule les flots de sang
Le long de ton épine ardente

Mes larmes de sang
Coule sans cesse sur mon visage
S’égare et colore ma figure si froide
L’heure de ma mort approche

Je veux m’enfuir
Sans ne jamais pouvoir revenir
Car tel est mon désir
D’avoir la force de mourir

Ma mort tant attendu
Mon cœur usé de ce mal
Qui consume la dernière flamme
Mon âme s’éteint

Je t’aime et je t’aimerai toujours
Je serai toujours dans tes pas
Apres cette nuit si sombre, ne me regrette pas
Je vois la délivrance arriver au levé du jour.

puʁkwa tɑ̃ də sufʁɑ̃sə
puʁkwa ɔ twa amuʁ
twa ki apɔʁtə lə bɔnœʁ
tə tʁɑ̃sfɔʁmə ty ɑ̃ dulœʁ
asteʁiskə asteʁiskə
puʁkwa ε ʒə tɑ̃ dafεksjɔ̃ puʁ twa
puʁkwa ma vi ε tεllə neɑ̃
ʒə nə vø plys tə sybiʁ
ɔ twa vi də deboʃə
asteʁiskə asteʁiskə
mɔ̃ kœʁ ɛ̃fεkte
də sεtə dyʁə ʁealite
kulə lε flo də sɑ̃
lə lɔ̃ də tɔ̃n- epinə aʁdɑ̃tə
asteʁiskə asteʁiskə
mε laʁmə- də sɑ̃
kulə sɑ̃ sεsə syʁ mɔ̃ vizaʒə
seɡaʁə e kɔlɔʁə ma fiɡyʁə si fʁwadə
lœʁ də ma mɔʁ apʁoʃə
asteʁiskə asteʁiskə
ʒə vø mɑ̃fɥiʁ
sɑ̃ nə ʒamε puvwaʁ ʁəvəniʁ
kaʁ tεl ε mɔ̃ deziʁ
davwaʁ la fɔʁsə də muʁiʁ
asteʁiskə asteʁiskə
ma mɔʁ tɑ̃ atɑ̃dy
mɔ̃ kœʁ yze də sə mal
ki kɔ̃symə la dεʁnjεʁə flamə
mɔ̃n- amə setɛ̃
asteʁiskə asteʁiskə
ʒə tεmə e ʒə tεməʁε tuʒuʁ
ʒə səʁε tuʒuʁ dɑ̃ tε pa
apʁə- sεtə nɥi si sɔ̃bʁə, nə mə ʁəɡʁεtə pa
ʒə vwa la delivʁɑ̃sə aʁive o ləve dy ʒuʁ.