Poeme : Ma Dernière Volonté !

Un jour je partirai dans les abysses de la terre,
Dans les mondes appeler couramment enfers.
La mort guète mais ne vient pas m’emmener,
Mais elle est proche, elle vient me le rappeler.

Le jour où, je franchirai le passage de l’irréel,
De la vie à la mort je resterais dans l’éternel.

Je vous ordonnes de ne pas versez de larmes,
Ma mort lente et douce ne sera pas un drame,
Elle sera la suite de mon existence d’humain,
En attendant ce jour, je suis sur terre en vain.

Je franchis le passage de la lumière mortuaire,
Je suis finalement libéré de ma prison de verre.

Si à vos yeux j’ai eut un soupçon d’importance,
Dans votre cœur j’y persisterai en permanence.
De pars ma plume je vous laisse une petite trace,
En espérant qu’aucun de mes écris ne vous lasse !

Je ne suis plus de ce monde, j’ai franchis la porte,
Vous pouvez maintenant me traiter de la sorte.

œ̃ ʒuʁ ʒə paʁtiʁε dɑ̃ lεz- abisə də la teʁə,
dɑ̃ lε mɔ̃dəz- apəle kuʁamɑ̃ ɑ̃fe.
la mɔʁ ɡεtə mε nə vjɛ̃ pa maməne,
mεz- εllə ε pʁoʃə, εllə vjɛ̃ mə lə ʁapəle.

lə ʒuʁ u, ʒə fʁɑ̃ʃiʁε lə pasaʒə də liʁeεl,
də la vi a la mɔʁ ʒə ʁεstəʁε dɑ̃ letεʁnεl.

ʒə vuz- ɔʁdɔnə də nə pa vεʁse də laʁmə,
ma mɔʁ lɑ̃tə e dusə nə səʁa pa œ̃ dʁamə,
εllə səʁa la sɥitə də mɔ̃n- εɡzistɑ̃sə dymɛ̃,
ɑ̃n- atɑ̃dɑ̃ sə ʒuʁ, ʒə sɥi syʁ teʁə ɑ̃ vɛ̃.

ʒə fʁɑ̃ʃi lə pasaʒə də la lymjεʁə mɔʁtɥεʁə,
ʒə sɥi finaləmɑ̃ libeʁe də ma pʁizɔ̃ də veʁə.

si a voz- iø ʒε y œ̃ supsɔ̃ dɛ̃pɔʁtɑ̃sə,
dɑ̃ vɔtʁə kœʁ ʒi pεʁsistəʁε ɑ̃ pεʁmanɑ̃sə.
də paʁ ma plymə ʒə vu lεsə ynə pətitə tʁasə,
ɑ̃n- εspeʁɑ̃ kokœ̃ də mεz- ekʁi nə vu lasə !

ʒə nə sɥi plys də sə mɔ̃də, ʒε fʁɑ̃ʃi la pɔʁtə,
vu puve mɛ̃tənɑ̃ mə tʁεte də la sɔʁtə.