Poeme : Mon Premier.

Le jour ou j’ai laisse mon âme vagabonder plus loin que mes penses
Mon physique fatigue de traversais des lieux déjà connu.
Mon esprit s’est déchargé de toute chose qui réanime
’Mes rêves se volatilise
Mon âme se brise sans suivre l’ordre je me trouve dépassée
L’ennui mon pire ennemie, la peur mon point d’appui.
Ma passion et ce que engendre mes envies refouler.
Faire ce que je veux et regretter.
Mon âme est plus que trouble.
Telle ce poème désordonne mais si je le retouche. il aura plus de sens
Sans passe ce sentiment d’être perdu. d’être soulage on écrivant des.
Choses insenses.
Je me présente je suis l’amie de toute âme qui vagabonde a travers un poèmes
Et qui laisse derrière elle pleins de sentiments légers et profonds.
Et de vous faire passe la paix d’esprit que j’ai juste après avoir écrit.

lə ʒuʁ u ʒε lεsə mɔ̃n- amə vaɡabɔ̃de plys lwɛ̃ kə mε pɑ̃sə
mɔ̃ fizikə fatiɡ də tʁavεʁsε dε ljø deʒa kɔny.
mɔ̃n- εspʁi sε deʃaʁʒe də tutə ʃozə ki ʁeanimə
mε ʁεvə sə vɔlatilizə
mɔ̃n- amə sə bʁizə sɑ̃ sɥivʁə lɔʁdʁə ʒə mə tʁuvə depase
lɑ̃nɥi mɔ̃ piʁə εnəmi, la pœʁ mɔ̃ pwɛ̃ dapɥi.
ma pasjɔ̃ e sə kə ɑ̃ʒɑ̃dʁə mεz- ɑ̃vi ʁəfule.
fεʁə sə kə ʒə vøz- e ʁəɡʁεte.
mɔ̃n- amə ε plys kə tʁublə.
tεllə sə pɔεmə dezɔʁdɔnə mε si ʒə lə ʁətuʃə. il oʁa plys də sɑ̃s
sɑ̃ pasə sə sɑ̃timɑ̃ dεtʁə pεʁdy. dεtʁə sulaʒə ɔ̃n- ekʁivɑ̃ dε.
ʃozəz- ɛ̃sɑ̃sə.
ʒə mə pʁezɑ̃tə ʒə sɥi lami də tutə amə ki vaɡabɔ̃də a tʁavεʁz- œ̃ pɔεmə
e ki lεsə dəʁjεʁə εllə plɛ̃ də sɑ̃timɑ̃ leʒez- e pʁɔfɔ̃.
e də vu fεʁə pasə la pε dεspʁi kə ʒε ʒystə apʁεz- avwaʁ ekʁi.