Poeme : Abus

Elle ballade doucettement sur verte cambrousse
Au vent la lune pleine dore sa frimousse
Se silence amical en écho de bruit
Laisse place au notes de la nuit

Sur cette nappe stagnante danse le reflet
De l’art perdue de sa pensée
Assise au sombre de son mépris
Quand jeunesse n est que ombre débris

Son regard joyeux rieur
S’echappe des sons majeurs
La ou l’eclat ne sont que mineurs
Quand l’enfance n est que déserteur

Pencher au dessus de cette eau morte
Pleure la vie divise la partition
Sur la gamme plonge fièrement forte
La poupée musicale sombre triste variation…

εllə baladə dusεtəmɑ̃ syʁ vεʁtə kɑ̃bʁusə
o vɑ̃ la lynə plεnə dɔʁə sa fʁimusə
sə silɑ̃sə amikal ɑ̃n- eʃo də bʁɥi
lεsə plasə o nɔtə də la nɥi

syʁ sεtə napə staɲɑ̃tə dɑ̃sə lə ʁəflε
də laʁ pεʁdɥ də sa pɑ̃se
asizə o sɔ̃bʁə də sɔ̃ mepʁi
kɑ̃ ʒənεsə εn ε kə ɔ̃bʁə debʁi

sɔ̃ ʁəɡaʁ ʒwajø ʁjœʁ
sεʃapə dε sɔ̃ maʒœʁ
la u lεkla nə sɔ̃ kə minœʁ
kɑ̃ lɑ̃fɑ̃sə εn ε kə dezεʁtœʁ

pɑ̃ʃe o dəsy də sεtə o mɔʁtə
plœʁə la vi divizə la paʁtisjɔ̃
syʁ la ɡamə plɔ̃ʒə fjεʁəmɑ̃ fɔʁtə
la pupe myzikalə sɔ̃bʁə tʁistə vaʁjasjɔ̃…