Poeme : Joli Jardin

Elle zigzague dans ce parterre parfumé
Un jardin exquis au couleur exaltée
Une pelouse bordée de rocaille
Un joli paradis au jaune écaille

Un style colonial créole
Trouble la quiétude agitée
Offrant a l ’oeil un ton dégrade
Qui berce un mouvement éole

Cette trouble cascade sauvage
Magnifique pur breuvage
Découle délicatement l’écho
Du bruit des silences verbaux

Elle fait moins de bruit possible
Laissant en rêve ce site paisible
Difficile quand les douceurs me soufflent
Des orages d argent nous blousent

εllə ziɡzaɡ dɑ̃ sə paʁteʁə paʁfyme
œ̃ ʒaʁdɛ̃ εkskiz- o kulœʁ εɡzalte
ynə pəluzə bɔʁde də ʁɔkajə
œ̃ ʒɔli paʁadiz- o ʒonə ekajə

œ̃ stilə kɔlɔnjal kʁeɔlə
tʁublə la kjetydə aʒite
ɔfʁɑ̃ a lɔεj œ̃ tɔ̃ deɡʁadə
ki bεʁsə œ̃ muvəmɑ̃ eɔlə

sεtə tʁublə kaskadə sovaʒə
maɲifikə pyʁ bʁəvaʒə
dekulə delikatəmɑ̃ leʃo
dy bʁɥi dε silɑ̃sə vεʁbo

εllə fε mwɛ̃ də bʁɥi pɔsiblə
lεsɑ̃ ɑ̃ ʁεvə sə sitə pεziblə
difisilə kɑ̃ lε dusœʁ mə sufle
dεz- ɔʁaʒə de aʁʒe nu bluze