Poeme : Boulevard Des Masques

Derrière se masque de peau
Sans le dire sur un fil des mots
Brille les feux de l’âme regard
Les soupirs d’ors des yeux de phare

Masque doré de pierre
Reflet des grains de soie en terre
Quand le laser se glace
La ou les tendre main se place
Masque du septième art
Tournent les longs boulevards ringards
Dans une critique soûle ivre de bar
Pleure un boulevard des poupées d’ oscars

Masque triste de joie
Lentement au clair meurt
D’ un sombre somnifère froid
Elles qui convoiter un destin bleu de fleurs

dəʁjεʁə sə maskə də po
sɑ̃ lə diʁə syʁ œ̃ fil dε mo
bʁijə lε fø də lamə ʁəɡaʁ
lε supiʁ dɔʁs dεz- iø də faʁə

maskə dɔʁe də pjeʁə
ʁəflε dε ɡʁɛ̃ də swa ɑ̃ teʁə
kɑ̃ lə laze sə ɡlasə
la u lε tɑ̃dʁə mɛ̃ sə plasə
maskə dy sεtjεmə aʁ
tuʁne lε lɔ̃ɡ buləvaʁd ʁɛ̃ɡaʁd
dɑ̃z- ynə kʁitikə sulə ivʁə də baʁ
plœʁə œ̃ buləvaʁ dε pupe dɔskaʁ

maskə tʁistə də ʒwa
lɑ̃təmɑ̃ o klεʁ məʁ
dœ̃ sɔ̃bʁə sɔmnifεʁə fʁwa
εllə ki kɔ̃vwate œ̃ dεstɛ̃ blø də flœʁ