Poeme : Tout Simplement

Je me permets de m’exprimer… c’est la clé de l’authenticité,
De me tromper… c’est un signe d’imperfection
D’aimer sans retour… c’est un acte d’une âme pure,
De dire non… c’est un gage de d’affirmation,
De m’isoler… c’est le seuil de l’intériorité,
D’écouter… c’est l’itinéraire de la vérité,
De m’interroger… c’est l’interrogation de l’incertitude,
De dire la vérité… c’est le miro… ir de la transparence,
De m’ouvrir… c’est l’ouverture à l’émerveillement,
De pleurer… c’est la fleur de peau à la sensibilité,
De rire… c’est une douceur de la joie,
De chanter… c’est le passé aux souvenirs,
De pardonner… c’est un acte d’amour,
De remercier… c’est l’amorce vers la gratitude,
De rêver… c’est l’espoir vers la réalisation…

ʒə mə pεʁmε də mεkspʁime… sε la kle də lotɑ̃tisite,
də mə tʁɔ̃pe… sεt- œ̃ siɲə dɛ̃pεʁfεksjɔ̃
dεme sɑ̃ ʁətuʁ… sεt- œ̃n- aktə dynə amə pyʁə,
də diʁə nɔ̃… sεt- œ̃ ɡaʒə də dafiʁmasjɔ̃,
də mizɔle… sε lə səj də lɛ̃teʁjɔʁite,
dekute… sε litineʁεʁə də la veʁite,
də mɛ̃teʁɔʒe… sε lɛ̃teʁɔɡasjɔ̃ də lɛ̃sεʁtitydə,
də diʁə la veʁite… sε lə miʁo… iʁ də la tʁɑ̃spaʁɑ̃sə,
də muvʁiʁ… sε luvεʁtyʁə a lemεʁvεjmɑ̃,
də pləʁe… sε la flœʁ də po a la sɑ̃sibilite,
də ʁiʁə… sεt- ynə dusœʁ də la ʒwa,
də ʃɑ̃te… sε lə pase o suvəniʁ,
də paʁdɔne… sεt- œ̃n- aktə damuʁ,
də ʁəmεʁsje… sε lamɔʁsə vεʁ la ɡʁatitydə,
də ʁεve… sε lεspwaʁ vεʁ la ʁealizasjɔ̃…