Poeme : Je Me Haie, Je Me Deteste…

Je me hais comme vous ne pouvez pas savoir
Je me deteste de recommencer a voir noir
Je me hais tout simplement d’etre ce que je suis
Je me deteste d’être encore parmi vous, en vie.

Je me haie de ne jamais arriver a faire ce que je veux
Je me deteste car faire tout ce que vous faites, je ne peux.
Je me haie d’etre si faible et de croire en cela
Je me deteste car pourtant je sais que ma place n’est pas lah.

Je me haie tout simplement comme vous me detester
Je me deteste tout simplement de tant vous envier
Je me haie car je ne suis pas comme vous, douée
Je me deteste car je ne suis pas capable d’y ariver.

Je me haie, mais pourquoi moi et pas eux ?
Je me deteste, mais pourquoi ne puis-je pas etre heureux ?
Je me haie, je n’en peux plus de tout ca
De me tuer et d’essayer pour rien a chaque fois.

Je me haie, rien a comprendre, je suis moi
Je me deteste, je ne suis pas bonne, tu vois
Je me haie de tant m’en vouloir pour ca
Je me deteste de tant tenir a cela…

ʒə mə-ε kɔmə vu nə puve pa savwaʁ
ʒə mə dətεstə də ʁəkɔmɑ̃se a vwaʁ nwaʁ
ʒə mə-ε tu sɛ̃pləmɑ̃ dεtʁə sə kə ʒə sɥi
ʒə mə dətεstə dεtʁə ɑ̃kɔʁə paʁmi vu, ɑ̃ vi.

ʒə mə-ε də nə ʒamεz- aʁive a fεʁə sə kə ʒə vø
ʒə mə dətεstə kaʁ fεʁə tu sə kə vu fεtə, ʒə nə pø.
ʒə mə-ε dεtʁə si fεblə e də kʁwaʁə ɑ̃ səla
ʒə mə dətεstə kaʁ puʁtɑ̃ ʒə sε kə ma plasə nε pa la.

ʒə mə-ε tu sɛ̃pləmɑ̃ kɔmə vu mə dətεste
ʒə mə dətεstə tu sɛ̃pləmɑ̃ də tɑ̃ vuz- ɑ̃vje
ʒə mə-ε kaʁ ʒə nə sɥi pa kɔmə vu, due
ʒə mə dətεstə kaʁ ʒə nə sɥi pa kapablə di aʁive.

ʒə mə-ε, mε puʁkwa mwa e pa ø ?
ʒə mə dətεstə, mε puʁkwa nə pɥi ʒə pa εtʁə œʁø ?
ʒə mə-ε, ʒə nɑ̃ pø plys də tu ka
də mə tɥe e desεje puʁ ʁjɛ̃ a ʃakə fwa.

ʒə mə-ε, ʁjɛ̃ a kɔ̃pʁɑ̃dʁə, ʒə sɥi mwa
ʒə mə dətεstə, ʒə nə sɥi pa bɔnə, ty vwa
ʒə mə-ε də tɑ̃ mɑ̃ vulwaʁ puʁ ka
ʒə mə dətεstə də tɑ̃ təniʁ a səla…