Poeme : Je Crie Ma Peine

Je crie ma peine
Je crie ma haine
Mon âme pleure au travers
Ma voix
Mon cœur ne cesse de saigner
Je ne crois plus en la vie
J’ai perdu ma foi
A travers mes ecrit
Je vous raconte ma vie
J’aurai aime qu’elle soit
Rose
Mais tout est si noire que
J’y met une pause
De mes joues coulent mes larmes
De ma mains se trouve
Une arme
Dans ma tête ce vague a
L’ame
Me perturbe…
Je pointe l’arme.

ʒə kʁi ma pεnə
ʒə kʁi ma-εnə
mɔ̃n- amə plœʁə o tʁavεʁ
ma vwa
mɔ̃ kœʁ nə sεsə də sεɲe
ʒə nə kʁwa plysz- ɑ̃ la vi
ʒε pεʁdy ma fwa
a tʁavεʁ mεz- εkʁi
ʒə vu ʁakɔ̃tə ma vi
ʒoʁε εmə kεllə swa
ʁozə
mε tut- ε si nwaʁə kə
ʒi mεt ynə pozə
də mε ʒu kule mε laʁmə
də ma mɛ̃ sə tʁuvə
ynə aʁmə
dɑ̃ ma tεtə sə vaɡ a
lamə
mə pεʁtyʁbə…
ʒə pwɛ̃tə laʁmə.