Poeme : Je Ne Demande Pas Grand Chose !

S’il vous plaids, je ne demande pas grand chose
Juste reprendre le temps que l’on m’a volé
Et qui est aujourd’hui, malgres moi la cause
De ma nostalgie, de mon desespoir vainement caché !

Pourquoi ce passé s’acharne t-il contre moi ?
Pourquoi tout me ramene inevitablement a lui ?
Laissant s’echapper mes pleurs, m’attrisant à chaque fois
Sans que je puisse l’en empecher, meurtrit à vie

Je crains que personne ne puisse comprendre
Ce qui m’attriste tant, et je demeure seule
Dans cette melancolie, ecrivant sur cette feuille
Ma peur de l’oubli faisant de ma vie un long méandre

Je ne devrais pas etre ici, dans ce lycée
Me convaincre que je me suis trompé de car
J’aimerai seulement revivre ces derniere années
A George Gand, pour echapper à ce cauchemard

Je ne parvins pas à faire de cette nostalgie une amie
Elle me hante, me poursuis, s’en est maladif
Alors je me mens, emplie de tant de soucis
Pathetique de ma part, qu’y puis je ? Mon cœur en est captif ! ! ! !

sil vu plε, ʒə nə dəmɑ̃də pa ɡʁɑ̃ ʃozə
ʒystə ʁəpʁɑ̃dʁə lə tɑ̃ kə lɔ̃ ma vɔle
e ki εt- oʒuʁdɥi, malɡʁə- mwa la kozə
də ma nɔstalʒi, də mɔ̃ dəzεspwaʁ vεnəmɑ̃ kaʃe !

puʁkwa sə pase saʃaʁnə te il kɔ̃tʁə mwa ?
puʁkwa tu mə ʁamənə inəvitabləmɑ̃ a lɥi ?
lεsɑ̃ sεʃape mε plœʁ, matʁizɑ̃ a ʃakə fwa
sɑ̃ kə ʒə pɥisə lɑ̃n- ɑ̃pεʃe, məʁtʁi a vi

ʒə kʁɛ̃ kə pεʁsɔnə nə pɥisə kɔ̃pʁɑ̃dʁə
sə ki matʁistə tɑ̃, e ʒə dəməʁə sələ
dɑ̃ sεtə məlɑ̃kɔli, εkʁivɑ̃ syʁ sεtə fœjə
ma pœʁ də lubli fəzɑ̃ də ma vi œ̃ lɔ̃ meɑ̃dʁə

ʒə nə dəvʁε pa εtʁə isi, dɑ̃ sə lise
mə kɔ̃vɛ̃kʁə kə ʒə mə sɥi tʁɔ̃pe də kaʁ
ʒεməʁε sələmɑ̃ ʁəvivʁə sε dεʁnjəʁə ane
a ʒɔʁʒə ɡɑ̃, puʁ εʃape a sə koʃəmaʁ

ʒə nə paʁvɛ̃ pa a fεʁə də sεtə nɔstalʒi ynə ami
εllə mə-ɑ̃tə, mə puʁsɥi, sɑ̃n- ε maladif
alɔʁ ʒə mə mɑ̃, ɑ̃pli də tɑ̃ də susi
patətikə də ma paʁ, ki pɥi ʒə ? mɔ̃ kœʁ ɑ̃n- ε kaptif ! ! !