Poeme : Inaccessible Bonheur

Ravage dans mon cœur
D’une douleur inexplicable
A la fois insurmontable
D’une éternelle rancœur.
Marques indélébiles
D’une vie si fragile
Bonheur futile
Pour Jouissance puérile.
Blessures cachées
Dans une âme ravagée
Par une jeunesse gachée
D’une douleur inchangée.
Plaisirs inaccessibles
D’un bonheur impossible
L’éphémère est paisible
Aveugle d’une joie invisible.
Ce que je ne saurai voir
Hantera mes nuits chaque soir
Dans le plus beau de mes cauchemards
Qu’est ma vie de ne plus te voir.

ʁavaʒə dɑ̃ mɔ̃ kœʁ
dynə dulœʁ inεksplikablə
a la fwaz- ɛ̃syʁmɔ̃tablə
dynə etεʁnεllə ʁɑ̃kœʁ.
maʁkz- ɛ̃delebilə
dynə vi si fʁaʒilə
bɔnœʁ fytilə
puʁ ʒuisɑ̃sə pyeʁilə.
blesyʁə kaʃe
dɑ̃z- ynə amə ʁavaʒe
paʁ ynə ʒənεsə ɡaʃe
dynə dulœʁ ɛ̃ʃɑ̃ʒe.
plεziʁz- inaksesiblə
dœ̃ bɔnœʁ ɛ̃pɔsiblə
lefemεʁə ε pεziblə
avøɡlə dynə ʒwa ɛ̃viziblə.
sə kə ʒə nə soʁε vwaʁ
ɑ̃təʁa mε nɥi ʃakə swaʁ
dɑ̃ lə plys bo də mε koʃəmaʁd
kε ma vi də nə plys tə vwaʁ.