Poeme : Respire

Un, deux… respire
Trois, quatre… je t’en supplie revient
Cinq, six… ne me laisse pas seule
Sept, huit… tu m’avais promis
Neuf, dix… « je suis desolé mademoiselle, il est mort »
Tu m’avais promis de ne jamais me laissée, on s etais promis kon partirai a deux, je vais te rejoindre tous de suite ne t’inquiete pas, j’arrive…
Ce texte n’est pas réel c’est juste une de mes creations
Je t’aime mon ange pour l’éternité

œ̃, dø… ʁεspiʁə
tʁwa, katʁə… ʒə tɑ̃ sypli ʁəvjɛ̃
sɛ̃k, sis… nə mə lεsə pa sələ
sεt, ɥit… ty mavε pʁɔmi
nəf, dis… « ʒə sɥi dəzɔle madəmwazεllə, il ε mɔʁt »
ty mavε pʁɔmi də nə ʒamε mə lεse, ɔ̃ εs ətε pʁɔmi kɔ̃ paʁtiʁε a dø, ʒə vε tə ʁəʒwɛ̃dʁə tus də sɥitə nə tɛ̃kjətə pa, ʒaʁivə…
sə tεkstə nε pa ʁeεl sε ʒystə ynə də mε kʁəasjɔ̃
ʒə tεmə mɔ̃n- ɑ̃ʒə puʁ letεʁnite