Poeme : Solitude

Solitude

La solitude
Est une epave
Et elle n’est point sage
Nous remplisant d’amairtume

Ce soir je suis seul
Comme toujours
Je me sens comme une veuve
Qui espere un retour

On dit que la vie est une vertu
Mais chaque jour elle nous tue
Je suis triste et desesperer
Chaque jour dure une annee

Tu est tellement loin de moi
Que je ne sais meme plus si tu est la
Ton amour m’envahie
Mais toujours elle trahis

Puisqu’aujourd’hui
Je ne peux vivre sans souci
Chaques minutes me detruit
Pour celui
Pour qui je vis

Ma tristesse est inapaisable
Car sans toi j’en suis incapable
Tu me disais je t’aime
Et je te repondais de meme

Chaque jour tu disparais
En t’eloignant
Comme si tu n’etais
Mon prince charmant…

Ecrit par : Melissa Lablle !
Publier par : Katherine Turmel

sɔlitydə

la sɔlitydə
εt- ynə əpavə
e εllə nε pwɛ̃ saʒə
nu ʁɑ̃plizɑ̃ damεʁtymə

sə swaʁ ʒə sɥi səl
kɔmə tuʒuʁ
ʒə mə sɑ̃s kɔmə ynə vəvə
ki εspəʁə œ̃ ʁətuʁ

ɔ̃ di kə la vi εt- ynə vεʁty
mε ʃakə ʒuʁ εllə nu tɥ
ʒə sɥi tʁistə e dəzεspəʁe
ʃakə ʒuʁ dyʁə ynə ani

ty ε tεllmɑ̃ lwɛ̃ də mwa
kə ʒə nə sε məmə plys si ty ε la
tɔ̃n- amuʁ mɑ̃vai
mε tuʒuʁz- εllə tʁai

pɥiskoʒuʁdɥi
ʒə nə pø vivʁə sɑ̃ susi
ʃak minytə mə dətʁɥi
puʁ səlɥi
puʁ ki ʒə vis

ma tʁistεsə εt- inapεzablə
kaʁ sɑ̃ twa ʒɑ̃ sɥiz- ɛ̃kapablə
ty mə dizε ʒə tεmə
e ʒə tə ʁəpɔ̃dε də məmə

ʃakə ʒuʁ ty dispaʁε
ɑ̃ təlwaɲɑ̃
kɔmə si ty nətε
mɔ̃ pʁɛ̃sə ʃaʁmɑ̃…

εkʁi paʁ : məlisa lablə !
pyblje paʁ : katəʁinə tyʁmεl