Poeme : La Mort De L’ange

Mon cœur, tu me l’as brisé,
Mes sentiments, envolés
Maintenant il ne demeure
Que Tristesse et Malheur.

Ma vie, tu la reprises,
Mon âme est en déprise.
Cette fois, pas de lumière,
Pas de guide en cet éther

Les ténèbres m’entourent,
Étreignant ce cœur trop lourd.
Je regarde alors la Lune,
Vestige de ma fortune.

Tout n’est qu’une tourmente,
Mon âme s’en lamente.
Elle verse des larmes,
Sanglantes telles une arme…

mɔ̃ kœʁ, ty mə la bʁize,
mε sɑ̃timɑ̃, ɑ̃vɔle
mɛ̃tənɑ̃ il nə dəməʁə
kə tʁistεsə e malœʁ.

ma vi, ty la ʁəpʁizə,
mɔ̃n- amə εt- ɑ̃ depʁizə.
sεtə fwa, pa də lymjεʁə,
pa də ɡidə ɑ̃ sεt etœʁ

lε tenεbʁə- mɑ̃tuʁe,
etʁεɲɑ̃ sə kœʁ tʁo luʁ.
ʒə ʁəɡaʁdə alɔʁ la lynə,
vεstiʒə də ma fɔʁtynə.

tu nε kynə tuʁmɑ̃tə,
mɔ̃n- amə sɑ̃ lamɑ̃tə.
εllə vεʁsə dε laʁmə,
sɑ̃ɡlɑ̃tə tεlləz- ynə aʁmə…