Poeme : Je N’y Arrives Plus

Je ne sais que faire
Je retourne sans arret en arriere
Je recommence comme j’etais avant
Seulement aujourd’hui c’est different

Ma place n’est pas parmis les dealers
Ce n’est ni aujourd’hui mon heure
Mais pourtant je sais que si je pourrais mourir demain
Ca ne changerais rien…

J’ai recu tellement bonheur ces derniers jours
Je ne pourrais continué a etre comme ça toujours
La terre tourne mais devant mon malheur mon cœur s’arrete
Mais qu’ai-je dans la tete ?

Je voudrais vivre chaque seconde
Comme ci demain se serait la fin du monde
J’aimerais ne plus vivre en reve, mais c’est un faites
Je voudrais etre plus forte et relevé la tete

Je tombe toujours plus bas
A chaque larme, que je ne voudrais pas
Mon ennemi la mort
Est devenu plus fort

Je voudrais tout vous dire ! mais je n’y arrives pas
J’aimerais resortir le son de ma voix
J’ai perdu mon roi
Il me reste quoi ? ?

ʒə nə sε kə fεʁə
ʒə ʁətuʁnə sɑ̃z- aʁε ɑ̃n- aʁjəʁə
ʒə ʁəkɔmɑ̃sə kɔmə ʒətεz- avɑ̃
sələmɑ̃ oʒuʁdɥi sε difəʁe

ma plasə nε pa paʁmi lε dəale
sə nε ni oʒuʁdɥi mɔ̃n- œʁ
mε puʁtɑ̃ ʒə sε kə si ʒə puʁʁε muʁiʁ dəmɛ̃
ka nə ʃɑ̃ʒəʁε ʁjɛ̃…

ʒε ʁəky tεllmɑ̃ bɔnœʁ sε dεʁnje ʒuʁ
ʒə nə puʁʁε kɔ̃tinye a εtʁə kɔmə sa tuʒuʁ
la teʁə tuʁnə mε dəvɑ̃ mɔ̃ malœʁ mɔ̃ kœʁ saʁətə
mε kε ʒə dɑ̃ la tətə ?

ʒə vudʁε vivʁə ʃakə səɡɔ̃də
kɔmə si dəmɛ̃ sə səʁε la fɛ̃ dy mɔ̃də
ʒεməʁε nə plys vivʁə ɑ̃ ʁəvə, mε sεt- œ̃ fεtə
ʒə vudʁεz- εtʁə plys fɔʁtə e ʁələve la tətə

ʒə tɔ̃bə tuʒuʁ plys ba
a ʃakə laʁmə, kə ʒə nə vudʁε pa
mɔ̃n- εnəmi la mɔʁ
ε dəvəny plys fɔʁ

ʒə vudʁε tu vu diʁə ! mε ʒə ni aʁivə pa
ʒεməʁε ʁəsɔʁtiʁ lə sɔ̃ də ma vwa
ʒε pεʁdy mɔ̃ ʁwa
il mə ʁεstə kwa ? ?