Poeme : Une Âme

Une âme s’est éteinte
Et des cœurs ont pris feu
Le feu des adieux

Une âme se repose
Et c’est toute la vie qui se métamorphose
Elle perd le goût de ses charmes

Une âme s’en va
Emporte avec elle nos joies
Pour les enterrer a plus jamais

Une âme nous a quittée
Et c’est tout le monde qui semble déserté
Plus personne sur qui compter

Une âme s’est éteinte
Et des cœurs ont pris feu
Le feu des adieux

Pr ma defunte frand-mère

ynə amə sεt- etɛ̃tə
e dε kœʁz- ɔ̃ pʁi fø
lə fø dεz- adjø

ynə amə sə ʁəpozə
e sε tutə la vi ki sə metamɔʁfozə
εllə pεʁ lə ɡu də sε ʃaʁmə

ynə amə sɑ̃ va
ɑ̃pɔʁtə avεk εllə no ʒwa
puʁ lεz- ɑ̃teʁe a plys ʒamε

ynə amə nuz- a kite
e sε tu lə mɔ̃də ki sɑ̃blə dezεʁte
plys pεʁsɔnə syʁ ki kɔ̃te

ynə amə sεt- etɛ̃tə
e dε kœʁz- ɔ̃ pʁi fø
lə fø dεz- adjø

pe εʁ ma dəfœ̃tə fʁɑ̃ mεʁə