Poeme : Délire De Nuit

Que ne vaut la vie et même la mort
S’ils ne sont pas vécus

Que ne vaut la joie ou même la peine
S’ils ne provoquent plus rien

Que ne vaut l’amour et même la haine
S’ils n’éprouvent pas de sentiments

Que ne vaut l’abondance ou même le manque
S’ils ne sont pas rechercher

Que ne vaut la vérité et même le mensonge
S’ils ne sont pas dit

Que ne vaut la foi ou même l’athéisme
S’ils ne sont pas crus

Que ne vaut la présence et même l’absence
S’ils ne sont pas là

Que ne vaut l’univers et même le néant
S’ils ne sont plus existant

Que ne vaut la musique et même le silence
Si on ne les entends pas

Que ne vaut toi ou même moi
Si ce n’est pas Nous

kə nə vo la vi e mεmə la mɔʁ
sil nə sɔ̃ pa vekys

kə nə vo la ʒwa u mεmə la pεnə
sil nə pʁɔvɔke plys ʁjɛ̃

kə nə vo lamuʁ e mεmə la-εnə
sil nepʁuve pa də sɑ̃timɑ̃

kə nə vo labɔ̃dɑ̃sə u mεmə lə mɑ̃kə
sil nə sɔ̃ pa ʁəʃεʁʃe

kə nə vo la veʁite e mεmə lə mɑ̃sɔ̃ʒə
sil nə sɔ̃ pa di

kə nə vo la fwa u mεmə lateismə
sil nə sɔ̃ pa kʁys

kə nə vo la pʁezɑ̃sə e mεmə labsɑ̃sə
sil nə sɔ̃ pa la

kə nə vo lynivez- e mεmə lə neɑ̃
sil nə sɔ̃ plysz- εɡzistɑ̃

kə nə vo la myzikə e mεmə lə silɑ̃sə
si ɔ̃ nə lεz- ɑ̃tɑ̃ pa

kə nə vo twa u mεmə mwa
si sə nε pa nu