Poeme : La Magie De La Nuit

C’est une nuit paisible, clair et belle
Je vois une certaine harmonie dans le ciel
Les etoiles brillent comme des eteincelles

Dans ce doux calme la lueur de la lune me gérait
Dans un monde fabuleux ; elle me transportait
De toutes mes peurs et mes crainte, elle me delivrait

O combien la magie de la nuit me rendait libre !
Elle me faisiat tout oublier et j’etais de joie ivre
Je souhaite que cette prodigieuse nuit ne soit jamais fini
J’aimerai arreter le temps, de ce reve je ne veux pas etre bannie

sεt- ynə nɥi pεziblə, klεʁ e bεllə
ʒə vwaz- ynə sεʁtεnə-aʁmɔni dɑ̃ lə sjεl
lεz- ətwalə bʁije kɔmə dεz- ətɛ̃sεllə

dɑ̃ sə du kalmə la lɥœʁ də la lynə mə ʒeʁε
dɑ̃z- œ̃ mɔ̃də fabylø, εllə mə tʁɑ̃spɔʁtε
də tutə mε pœʁz- e mε kʁɛ̃tə, εllə mə dəlivʁε

o kɔ̃bjɛ̃ la maʒi də la nɥi mə ʁɑ̃dε libʁə !
εllə mə fəzja tut- ublje e ʒətε də ʒwa ivʁə
ʒə suεtə kə sεtə pʁɔdiʒjøzə nɥi nə swa ʒamε fini
ʒεməʁε aʁəte lə tɑ̃, də sə ʁəvə ʒə nə vø pa εtʁə bani