Poeme : Tu Es Mon Point Faible

Personne ne me comprend
Je suis seule, j’ai si mal au fond
Je suis presque toujours froissée
A cause de cet etre je suis blessé
Je ne peux pas devoiler ma peine
Je commence a avoir de la haine
Envers cette personne qui me fait mal
Qui reussit a rendre ma vie fatale
Cette ame que j’amais tant
En silence, depuis longtemps
Cette personne qui a fait naitre en moi le desespoir
Et qui a reussi a rendre toutes mes idées noirs
Cet etre a qui j’ai fait couler cinquante mille larmes
Et qui a violé mon cœur et ma derobé de mes armes
Je veux lui dire que je la hais a cause de son orgeuil
Qui a changé ma vie en un deuil
Je la deteste, meme si je l’aime fort
Je sais que cet amour est mortel, je sais que j’ai tort
Mais helas, devant l’amour et la mort
Il ne sert a rien d’etre fort

pεʁsɔnə nə mə kɔ̃pʁɑ̃
ʒə sɥi sələ, ʒε si mal o fɔ̃
ʒə sɥi pʁεskə tuʒuʁ fʁwase
a kozə də sεt εtʁə ʒə sɥi blese
ʒə nə pø pa dəvwale ma pεnə
ʒə kɔmɑ̃sə a avwaʁ də la-εnə
ɑ̃vεʁ sεtə pεʁsɔnə ki mə fε mal
ki ʁøsi a ʁɑ̃dʁə ma vi fatalə
sεtə amə kə ʒamε tɑ̃
ɑ̃ silɑ̃sə, dəpɥi lɔ̃tɑ̃
sεtə pεʁsɔnə ki a fε nεtʁə ɑ̃ mwa lə dəzεspwaʁ
e ki a ʁøsi a ʁɑ̃dʁə tutə mεz- ide nwaʁ
sεt εtʁə a ki ʒε fε kule sɛ̃kɑ̃tə milə laʁmə
e ki a vjɔle mɔ̃ kœʁ e ma dəʁɔbe də mεz- aʁmə
ʒə vø lɥi diʁə kə ʒə la-εz- a kozə də sɔ̃n- ɔʁʒəj
ki a ʃɑ̃ʒe ma vi ɑ̃n- œ̃ dəj
ʒə la dətεstə, məmə si ʒə lεmə fɔʁ
ʒə sε kə sεt amuʁ ε mɔʁtεl, ʒə sε kə ʒε tɔʁ
mεz- əla, dəvɑ̃ lamuʁ e la mɔʁ
il nə sεʁ a ʁjɛ̃ dεtʁə fɔʁ