Poeme : 74391 - Sans Titre

On marche tous les deux,
Main dans la main, on est heureux.
On s’embrasse, on se souris
Tout me semble si joli.
Le vent d’un soufle leger
Me caresse le visage
On se laisse s’envoler, s’évader.
Le moment est venu de te quitté
Mais ton passage a provoqué des ravages
Ce cadre bucolique
Et devenu un endrois mélancolique…

ɔ̃ maʁʃə tus lε dø,
mɛ̃ dɑ̃ la mɛ̃, ɔ̃n- ε œʁø.
ɔ̃ sɑ̃bʁasə, ɔ̃ sə suʁi
tu mə sɑ̃blə si ʒɔli.
lə vɑ̃ dœ̃ suflə ləʒe
mə kaʁεsə lə vizaʒə
ɔ̃ sə lεsə sɑ̃vɔle, sevade.
lə mɔmɑ̃ ε vəny də tə kite
mε tɔ̃ pasaʒə a pʁɔvɔke dε ʁavaʒə
sə kadʁə bykɔlikə
e dəvəny œ̃n- ɑ̃dʁwa melɑ̃kɔlikə…