Poeme : Oupsss

Je ne sais plus quoi écrir
Manque de mots a dir
Je n’arrive plus a fournir
Tous cela restera souvenir.

Je voudrais retrouvée cette étincelle
Des phrases qui ensorcelle
A nouveau sortir ma plume la plus belle
Je ne peut restée tel qu elle.

Il y a tant de chose en moi
Mais je ne sais pourquoi
C’est redoutables moments de surcroie
M’empêche de fair quoi que ce soie
Cela devient du n’importe quoi.

C’est petit moment d’inspiration
Aujourd’hui me fait faux bon
Je redoute ce moment d’illusion
De peur d’avoir perdu ce dont.

Mais je n’abandonnerais pas
Parmis vous je resterais ici bas
Petit a petit et pas a pas
D’autre poeme apparaitera
Et peut être que ceux la vous enchantera.

ʒə nə sε plys kwa ekʁiʁ
mɑ̃kə də moz- a diʁ
ʒə naʁivə plysz- a fuʁniʁ
tus səla ʁεstəʁa suvəniʁ.

ʒə vudʁε ʁətʁuve sεtə etɛ̃sεllə
dε fʁazə ki ɑ̃sɔʁsεllə
a nuvo sɔʁtiʁ ma plymə la plys bεllə
ʒə nə pø ʁεste tεl k εllə.

il i a tɑ̃ də ʃozə ɑ̃ mwa
mε ʒə nə sε puʁkwa
sε ʁədutablə mɔmɑ̃ də syʁkʁwa
mɑ̃pεʃə də fεʁ kwa kə sə swa
səla dəvjɛ̃ dy nɛ̃pɔʁtə kwa.

sε pəti mɔmɑ̃ dɛ̃spiʁasjɔ̃
oʒuʁdɥi mə fε fo bɔ̃
ʒə ʁədutə sə mɔmɑ̃ dilyzjɔ̃
də pœʁ davwaʁ pεʁdy sə dɔ̃.

mε ʒə nabɑ̃dɔnəʁε pa
paʁmi vu ʒə ʁεstəʁεz- isi ba
pəti a pəti e pa a pa
dotʁə poəmə apaʁεtəʁa
e pø εtʁə kə sø la vuz- ɑ̃ʃɑ̃təʁa.