Poeme : Goute !

L’eau est immense !
Le sel indispensable !
Mais une goute, le long d’un visage d’ange qui s’ecoule
Elle est une preuve de sensibiliter, qui n’est pas souvant comprise a ca juste valeur !
Laisse la couler cette goute sincere
Cette goute, signe de pureter interieur
Ne cache pas tes larmes
Elles disent le chemin discret de ton cœur

Ne te retien pas de verser une larme pour le regard des autres
Laisser parler ton cœur et verse cette larme qui que tu soit

lo εt- imɑ̃sə !
lə sεl ɛ̃dispɑ̃sablə !
mεz- ynə ɡutə, lə lɔ̃ dœ̃ vizaʒə dɑ̃ʒə ki səkulə
εllə εt- ynə pʁəvə də sɑ̃sibilite, ki nε pa suvɑ̃ kɔ̃pʁizə a ka ʒystə valœʁ !
lεsə la kule sεtə ɡutə sɛ̃səʁə
sεtə ɡutə, siɲə də pyʁəte ɛ̃təʁjœʁ
nə kaʃə pa tε laʁmə
εllə dize lə ʃəmɛ̃ diskʁε də tɔ̃ kœʁ

nə tə ʁətjɛ̃ pa də vεʁse ynə laʁmə puʁ lə ʁəɡaʁ dεz- otʁə
lεse paʁle tɔ̃ kœʁ e vεʁsə sεtə laʁmə ki kə ty swa