Poeme : Loin Du Corps

Tout le silence
Support bien triste
La joie balance
La faible piste

Même la chance
Devient autiste
L’équivalence
La noble piste

Les jeux certains
Se noient sans nuit
Sans trop de bruit

Puis le matin
Redouble et fuit
Le cœur s’ennuie

tu lə silɑ̃sə
sypɔʁ bjɛ̃ tʁistə
la ʒwa balɑ̃sə
la fεblə pistə

mεmə la ʃɑ̃sə
dəvjɛ̃ otistə
lekivalɑ̃sə
la nɔblə pistə

lε ʒø sεʁtɛ̃
sə nwae sɑ̃ nɥi
sɑ̃ tʁo də bʁɥi

pɥi lə matɛ̃
ʁədublə e fɥi
lə kœʁ sɑ̃nɥi