Poeme : Léa

Léa
Elle veut voler
Avec des ailes de dentelles
Elle veut s’en aller
De sa triste vie chiante
Elle veut chanter
Elle cherche a s’envoler
A perdre son nord
A rêver encore
Mais que ce soit réel
Elle est abeille
Elle est arc-en-ciel
Elle est nue sous sa robe
Elle a des pas qui se dérobent
Elle cherche a danser
Prier rire et pleurer
Elle est gazelle
Elancée toute menue
Comme une saugrenue
Qui ne se trouve pas belle
Mais tu es mienne
Je suis sauterelle
Je suis sourie et miel
Douce comme une pluie d’été
Douce comme le soleil
Je cherche comme elle
A m’envoler du nid paternel
Je cherche comme elle
L’indépendance dans l’opulence
L’indépendance est une danse
Que l’on vit
Que l’on ressent
L’indépendance est l’insouciance
L’indépendance est une danse en transe

lea
εllə vø vɔle
avεk dεz- εlə də dɑ̃tεllə
εllə vø sɑ̃n- ale
də sa tʁistə vi ʃjɑ̃tə
εllə vø ʃɑ̃te
εllə ʃεʁʃə a sɑ̃vɔle
a pεʁdʁə sɔ̃ nɔʁ
a ʁεve ɑ̃kɔʁə
mε kə sə swa ʁeεl
εllə εt- abεjə
εllə εt- aʁk ɑ̃ sjεl
εllə ε nɥ su sa ʁɔbə
εllə a dε pa ki sə deʁɔbe
εllə ʃεʁʃə a dɑ̃se
pʁje ʁiʁə e pləʁe
εllə ε ɡazεllə
əlɑ̃se tutə mənɥ
kɔmə ynə soɡʁənɥ
ki nə sə tʁuvə pa bεllə
mε ty ε mjεnə
ʒə sɥi sotəʁεllə
ʒə sɥi suʁi e mjεl
dusə kɔmə ynə plɥi dete
dusə kɔmə lə sɔlεj
ʒə ʃεʁʃə kɔmə εllə
a mɑ̃vɔle dy nid patεʁnεl
ʒə ʃεʁʃə kɔmə εllə
lɛ̃depɑ̃dɑ̃sə dɑ̃ lɔpylɑ̃sə
lɛ̃depɑ̃dɑ̃sə εt- ynə dɑ̃sə
kə lɔ̃ vit
kə lɔ̃ ʁəse
lɛ̃depɑ̃dɑ̃sə ε lɛ̃susjɑ̃sə
lɛ̃depɑ̃dɑ̃sə εt- ynə dɑ̃sə ɑ̃ tʁɑ̃zə