Poeme : Me Blottir Contre Elle

J’aime quand elle me caresse tendrement
Quand sa chaleur me berce de légèreté
Quand elle veille sur mes songes lascivement
Et qu’elle me préserve des nuits de veillées.

J’aime me serrer contre son doux domaine
Et profiter des ferveurs qu’elle me procure
Comme un brasier qui se pose sur ma peine
Lorsque foisonne le froid de mes blessures.

J’aime quand elle m’enveloppe de quiétude
Et qu’en son sein je repose mes craintes
Quand elle me voile contre la solitude
Et que je me livre nue sous ses empreintes.

J’aime sentir glisser son corps louvoyant
Aussi soyeux qu’une plume d’alouette
Contre mes formes, sentir l’adoucissement
Comme j’aime me blottir tout contre ma couette !

ʒεmə kɑ̃t- εllə mə kaʁεsə tɑ̃dʁəmɑ̃
kɑ̃ sa ʃalœʁ mə bεʁsə də leʒεʁəte
kɑ̃t- εllə vεjə syʁ mε sɔ̃ʒə lasivəmɑ̃
e kεllə mə pʁezεʁvə dε nɥi də vεje.

ʒεmə mə seʁe kɔ̃tʁə sɔ̃ du dɔmεnə
e pʁɔfite dε fεʁvœʁ kεllə mə pʁɔkyʁə
kɔmə œ̃ bʁazje ki sə pozə syʁ ma pεnə
lɔʁskə fwazɔnə lə fʁwa də mε blesyʁə.

ʒεmə kɑ̃t- εllə mɑ̃vəlɔpə də kjetydə
e kɑ̃ sɔ̃ sɛ̃ ʒə ʁəpozə mε kʁɛ̃tə
kɑ̃t- εllə mə vwalə kɔ̃tʁə la sɔlitydə
e kə ʒə mə livʁə nɥ su sεz- ɑ̃pʁɛ̃tə.

ʒεmə sɑ̃tiʁ ɡlise sɔ̃ kɔʁ luvwajɑ̃
osi swajø kynə plymə daluεtə
kɔ̃tʁə mε fɔʁmə, sɑ̃tiʁ ladusisəmɑ̃
kɔmə ʒεmə mə blɔtiʁ tu kɔ̃tʁə ma kuεtə !