Poeme : 129431 - Sans Titre

Liberté
Je perçois le doux chant qu’émet une hirondelle, là-haut, sur sa branche. Je respire le parfum givré d’une nature toujours florissante. L’air gelé agresse ma peau… Je m’en fou. Je capture les bribes de choses autour de moi avec mon appareil photo. Un son métalique dans les oreilles, je m’émerveille de tout autour de moi. Je souris. J’ai envie de danser, de chanter. Je suis soudain prise d’un plaisir glacé et qui traverse tous les pores de ma peau. Je saute, je tourne je vole, je virvolte, je tombe je me relève, je cours, je m’arrête… Eprise d’un sentiment de liberté. J’ai l’impression de sentir l’air froid pénétré mes poumons. Une sensation de bonheur intense m’envahit. Je m’épanouit enfin dans un monde qui n’est pas le mien. Vive le printemps…

libεʁte
ʒə pεʁswa lə du ʃɑ̃ kemε ynə iʁɔ̃dεllə, la-o, syʁ sa bʁɑ̃ʃə. ʒə ʁεspiʁə lə paʁfœ̃ ʒivʁe dynə natyʁə tuʒuʁ flɔʁisɑ̃tə. lεʁ ʒəle aɡʁεsə ma po… ʒə mɑ̃ fu. ʒə kaptyʁə lε bʁibə də ʃozəz- otuʁ də mwa avεk mɔ̃n- apaʁεj fɔto. œ̃ sɔ̃ metalikə dɑ̃ lεz- ɔʁεjə, ʒə memεʁvεjə də tut- otuʁ də mwa. ʒə suʁi. ʒε ɑ̃vi də dɑ̃se, də ʃɑ̃te. ʒə sɥi sudɛ̃ pʁizə dœ̃ plεziʁ ɡlase e ki tʁavεʁsə tus lε pɔʁə də ma po. ʒə sotə, ʒə tuʁnə ʒə vɔlə, ʒə viʁvɔltə, ʒə tɔ̃bə ʒə mə ʁəlεvə, ʒə kuʁ, ʒə maʁεtə… εpʁizə dœ̃ sɑ̃timɑ̃ də libεʁte. ʒε lɛ̃pʁesjɔ̃ də sɑ̃tiʁ lεʁ fʁwa penetʁe mε pumɔ̃. ynə sɑ̃sasjɔ̃ də bɔnœʁ ɛ̃tɑ̃sə mɑ̃vai. ʒə mepanui ɑ̃fɛ̃ dɑ̃z- œ̃ mɔ̃də ki nε pa lə mjɛ̃. vivə lə pʁɛ̃tɑ̃…