Poeme : Mon Reve

Le jour c lever,
Je rentre dans la réalité,
É tu né pa la,
La triste réalité de voir que mes jours passé sans toi sont imensement vide,
Que je ne suis rien, que ce qui compte pour moi,
C’est de quitter cette inhumanité.
Elle va venir me chercher, m’emporte plus pres de toi,
De la solitude, de cette morosité,
M’entent-tu toi, l’homme de mes reves,
Uniquement de mes reves ?

lə ʒuʁ se ləve,
ʒə ʁɑ̃tʁə dɑ̃ la ʁealite,
e ty ne pa la,
la tʁistə ʁealite də vwaʁ kə mε ʒuʁ pase sɑ̃ twa sɔ̃t- imɑ̃səmɑ̃ vidə,
kə ʒə nə sɥi ʁjɛ̃, kə sə ki kɔ̃tə puʁ mwa,
sε də kite sεtə inymanite.
εllə va vəniʁ mə ʃεʁʃe, mɑ̃pɔʁtə plys pʁə- də twa,
də la sɔlitydə, də sεtə mɔʁozite,
mɑ̃te ty twa, lɔmə də mε ʁəvə,
ynikəmɑ̃ də mε ʁəvə ?