Poeme : Destruction

Immobile et vide
Froid, mort et livide
Ni vif, ni vivide
Ni vie, ni avide

Craquelé, gercé
Silence blessé
Larmes abandonnées
Joue striées, marquées

Lambeaux d’être et d’âme
Drame d’une dame
Son corps une lame
La fin d’une gamme

imɔbilə e vidə
fʁwa, mɔʁ e lividə
ni vif, ni vividə
ni vi, ni avidə

kʁakəle, ʒεʁse
silɑ̃sə blese
laʁməz- abɑ̃dɔne
ʒu stʁje, maʁke

lɑ̃bo dεtʁə e damə
dʁamə dynə damə
sɔ̃ kɔʁz- ynə lamə
la fɛ̃ dynə ɡamə