Poeme : Larmes…

Larmes rouge de mon sang
Larmes salees de mes yeux dont je ne voit plus la couleur…
Larmes de peine, de souffrance qui coule pour les gens absents…
Larmesde joie, de bonheur, tu nourris en bien notree cœur…
Larmes de crocodiles
Tu amuses les plus habiles
Larmes d’alcool
Tu rend folle
Larmes d’elodie
Tu n’apparais que la nuit
Lejour tu essaye de te cacher
Derriere un sourire bien chercher
Larmes d’absence
Tu n’as aucun sens
Larmes de desespoir
Pourquoi erre tu dasn le noir
Le sommeil aura t il raison de mes larmes
Est ce que je peux les chasser ? ave’c quelles armes ?
Pourquoi des cauchemards a la place de jolis reves
Pourquoi de la merde aux lieu de merveille
Pourquoi de la haine et pas de l’amour
Pourquoi la violence et pas la joie pour toujours
Pourquoi tant de souffrance envers moi
Pourquoi tant d’absence autour de moi
Larmes tu me soulage
Mais soit bien sage
Ou bien un jour tu viendras a bout de moi
Et comme elodie, tu disparaitras…

laʁmə- ʁuʒə də mɔ̃ sɑ̃
laʁmə- sali də mεz- iø dɔ̃ ʒə nə vwa plys la kulœʁ…
laʁmə- də pεnə, də sufʁɑ̃sə ki kulə puʁ lε ʒɑ̃z- absɑ̃…
laʁmεzdə ʒwa, də bɔnœʁ, ty nuʁʁiz- ɑ̃ bjɛ̃ nɔtʁi kœʁ…
laʁmə- də kʁɔkɔdilə
ty amyzə lε plys-abilə
laʁmə- dalkɔl
ty ʁɑ̃ fɔlə
laʁmə- dəlɔdi
ty napaʁε kə la nɥi
ləʒuʁ ty esεj də tə kaʃe
dəʁjəʁə œ̃ suʁiʁə bjɛ̃ ʃεʁʃe
laʁmə- dabsɑ̃sə
ty na okœ̃ sɑ̃s
laʁmə- də dəzεspwaʁ
puʁkwa eʁə ty dasn lə nwaʁ
lə sɔmεj oʁa te il ʁεzɔ̃ də mε laʁmə
ε sə kə ʒə pø lε ʃase ? avəse kεlləz- aʁmə ?
puʁkwa dε koʃəmaʁdz- a la plasə də ʒɔli ʁəvə
puʁkwa də la mεʁdə o ljø də mεʁvεjə
puʁkwa də la-εnə e pa də lamuʁ
puʁkwa la vjɔlɑ̃sə e pa la ʒwa puʁ tuʒuʁ
puʁkwa tɑ̃ də sufʁɑ̃sə ɑ̃vεʁ mwa
puʁkwa tɑ̃ dabsɑ̃sə otuʁ də mwa
laʁmə- ty mə sulaʒə
mε swa bjɛ̃ saʒə
u bjɛ̃ œ̃ ʒuʁ ty vjɛ̃dʁaz- a bu də mwa
e kɔmə əlɔdi, ty dispaʁεtʁa…