Poeme : Rejets…

Rejets de soi meme
Rejets des gens que j’aime
Ya plus rien qui va
Tout se barre sans que je le voit
J’avais le sourire
Et maintenant je vis le pire
Tu n’est plus aupres de moi
Continuer de vivre sans toi je ne peux pas
Je t’aime trop
J’ai rein a part des maux
Je peris petit a petit
Elle a aucun sens ma pauvre vie
J’ai envie de pleurer
Envie de m’effacer
Pourquoi ca a moi ?
J’ai fait des erreurs avec toi
Mais jamais je ne cesserais de t’aimer
Desesperement je continuerais de m’accrocher
Reviens je t’en supplies
Sauve ce qui reste d’elodie ! ! ! ! ! !

ʁəʒε də swa məmə
ʁəʒε dε ʒɑ̃ kə ʒεmə
ia plys ʁjɛ̃ ki va
tu sə baʁə sɑ̃ kə ʒə lə vwa
ʒavε lə suʁiʁə
e mɛ̃tənɑ̃ ʒə vis lə piʁə
ty nε plysz- opʁə- də mwa
kɔ̃tinɥe də vivʁə sɑ̃ twa ʒə nə pø pa
ʒə tεmə tʁo
ʒε ʁɛ̃ a paʁ dε mo
ʒə pəʁi pəti a pəti
εllə a okœ̃ sɑ̃s ma povʁə vi
ʒε ɑ̃vi də pləʁe
ɑ̃vi də mefase
puʁkwa ka a mwa ?
ʒε fε dεz- eʁœʁz- avεk twa
mε ʒamε ʒə nə sesəʁε də tεme
dəzεspəʁəmɑ̃ ʒə kɔ̃tinɥəʁε də makʁoʃe
ʁəvjɛ̃ ʒə tɑ̃ sypli
sovə sə ki ʁεstə dəlɔdi ! ! !