Poeme : Un Adieu Banal A La Terre Et Ses Habitants

Une fille a dit adieu un jour a un garcon quelle aimait
Puis elle est revenue en retrouvant ses esprits et ne sest aps suicidee
Quelques temps plus tard elle a redit adieu
Cetais plus proche darriver mais pas encore le moment
Elle est revenue
Une chose la retenait
Une autre fois elle a faillit mais au lieu de se suicider elle a pleurer
Encore et encore
Tout etait mort elle le savait mais voulait saccrocher
Elle esperait quen cherchant ailleurs que la ou il y avait des problemes elle trouverait autree chose que du malheur
Mais il nen etait rien
Elle ne trouvait que cela et le desespoir la tuait et la faisait pleurer encore plus
Aujourdhui elle sest preparee
A ne pas pleurer
Ne pas regretter
Et a le faire
Cette semaine est la derniere
Elle le sait
Elle ne veut pas de prieres
Ou de regrets
Ni de culpabiliters en ses amis
Elle veut seulement klk chose de tres simples
Que les gens quelle aime pensent a elle et laime
Mais quils ne la regrettent pas et quils ne la pleurent pas
Elle aurait aimer voir grandir sa ptite sœur alexandra de sept mois
Mais elle ne peut etre que malheurese meme aupres dun ptit ange
Alors elle part esperant encore que klk chose la retiendra tout en etnt certaine que non
Rien ne len empechera
Cette fille a pris sa decision apres de multiples doutes
Elle aime an dao
Elle aime les poetes de ce site
Elle aime ses amis du lycee
Elle aime sa famille
Sa correspondante allemande et tout les allemands quelle a connu
Elle aime ses amis des echecs
Mais elle ne saime aps
Et ca cest trop dur en plus des pleurs incessants
Alors cette fille fait son dernier adieu en esperant quil sera banal au monde entier
Elle envoie des bisous a tout le monde et espere ne pas revenir sur cette dure decision
…

ynə fijə a di adjø œ̃ ʒuʁ a œ̃ ɡaʁkɔ̃ kεllə εmε
pɥiz- εllə ε ʁəvənɥ ɑ̃ ʁətʁuvɑ̃ sεz- εspʁiz- e nə sεst aps sɥisidi
kεlk tɑ̃ plys taʁ εllə a ʁədi adjø
sətε plys pʁoʃə daʁive mε pa ɑ̃kɔʁə lə mɔmɑ̃
εllə ε ʁəvənɥ
ynə ʃozə la ʁətənε
ynə otʁə fwaz- εllə a faji mεz- o ljø də sə sɥiside εllə a pləʁe
ɑ̃kɔʁə e ɑ̃kɔʁə
tut- ətε mɔʁ εllə lə savε mε vulε sakʁoʃe
εllə εspəʁε kɛ̃ ʃεʁʃɑ̃ ajœʁ kə la u il i avε dε pʁɔbləməz- εllə tʁuvəʁε otʁi ʃozə kə dy malœʁ
mεz- il nεn ətε ʁjɛ̃
εllə nə tʁuvε kə səla e lə dəzεspwaʁ la tɥε e la fəzε pləʁe ɑ̃kɔʁə plys
oʒuʁdɥi εllə sεst pʁəpaʁi
a nə pa pləʁe
nə pa ʁəɡʁεte
e a lə fεʁə
sεtə səmεnə ε la dεʁnjəʁə
εllə lə sε
εllə nə vø pa də pʁjəʁə
u də ʁəɡʁε
ni də kylpabilitez- ɑ̃ sεz- ami
εllə vø sələmɑ̃ ka εl ka ʃozə də tʁə- sɛ̃plə
kə lε ʒɑ̃ kεllə εmə pɑ̃se a εllə e lεmə
mε kj nə la ʁəɡʁεte pa e kj nə la pləʁe pa
εllə oʁε εme vwaʁ ɡʁɑ̃diʁ sa ptitə sœʁ alεksɑ̃dʁa də sεt mwa
mεz- εllə nə pø εtʁə kə maləʁəzə məmə opʁə- dœ̃ pti ɑ̃ʒə
alɔʁz- εllə paʁ εspəʁɑ̃ ɑ̃kɔʁə kə ka εl ka ʃozə la ʁətjɛ̃dʁa tut- ɑ̃n- εtn sεʁtεnə kə nɔ̃
ʁjɛ̃ nə lεn ɑ̃pεʃəʁa
sεtə fijə a pʁi sa dəsizjɔ̃ apʁə- də myltiplə dutə
εllə εmə ɑ̃ dao
εllə εmə lε poətə də sə sitə
εllə εmə sεz- ami dy lisi
εllə εmə sa famijə
sa kɔʁεspɔ̃dɑ̃tə almɑ̃də e tu lεz- almɑ̃ kεllə a kɔny
εllə εmə sεz- ami dεz- εʃεk
mεz- εllə nə sεmə aps
e ka sεst tʁo dyʁ ɑ̃ plys dε plœʁz- ɛ̃sesɑ̃
alɔʁ sεtə fijə fε sɔ̃ dεʁnje adjø ɑ̃n- εspəʁɑ̃ kj səʁa banal o mɔ̃də ɑ̃tje
εllə ɑ̃vwa dε bizusz- a tu lə mɔ̃də e εspəʁə nə pa ʁəvəniʁ syʁ sεtə dyʁə dəsizjɔ̃
…