Poeme : Lettre D’adieux Avant D’aller Aux Cieux

Je connais trop bien mon ecriture et ma facon de penser
Je sais aussi que ni vous ni moi ne pouvons changer
J’etouffe et je sais que je ne peus m’evader
Comme ce serait plus simple de tout lacher, tout oublier, tout recommencer
… Recommencer ? … changer ? j’ai deja essayé
J’avoue je suis lâche et je prefere vous quitter
Vous que j’aime, eux que je meprises, ils dont je reve
Je suis desolée de vous laisser mais je ne peus plus lutter,
Mes paroles traduisent mal mes pensées que je ne peus plus exprimer
En partant prematurement je sais que je ne fais pas preuve d’originalité, mais ce n’est pas mon but que d’etre admiree
Comme tout le monde j’aimerai connaitre le grand amour, mais ma folie est trop exigeante et personne ne pourrait comblercette cruelle solitude qui reside en moi et qui me brule de jours en jours

Louise

ʒə kɔnε tʁo bjɛ̃ mɔ̃n- εkʁityʁə e ma fakɔ̃ də pɑ̃se
ʒə sεz- osi kə ni vu ni mwa nə puvɔ̃ ʃɑ̃ʒe
ʒətufə e ʒə sε kə ʒə nə pøs məvade
kɔmə sə səʁε plys sɛ̃plə də tu laʃe, tut- ublje, tu ʁəkɔmɑ̃se
… ʁəkɔmɑ̃se ? … ʃɑ̃ʒe ? ʒε dəʒa esεje
ʒavu ʒə sɥi laʃə e ʒə pʁəfəʁə vu kite
vu kə ʒεmə, ø kə ʒə mεpʁizə, il dɔ̃ ʒə ʁəvə
ʒə sɥi dəzɔle də vu lεse mε ʒə nə pøs plys lyte,
mε paʁɔlə tʁadɥize mal mε pɑ̃se kə ʒə nə pøs plysz- εkspʁime
ɑ̃ paʁtɑ̃ pʁəmatyʁəmɑ̃ ʒə sε kə ʒə nə fε pa pʁəvə dɔʁiʒinalite, mε sə nε pa mɔ̃ byt kə dεtʁə admiʁi
kɔmə tu lə mɔ̃də ʒεməʁε kɔnεtʁə lə ɡʁɑ̃t- amuʁ, mε ma fɔli ε tʁo εɡziʒɑ̃tə e pεʁsɔnə nə puʁʁε kɔ̃blεʁsεtə kʁyεllə sɔlitydə ki ʁəsidə ɑ̃ mwa e ki mə bʁylə də ʒuʁz- ɑ̃ ʒuʁ

asteʁiskə luizə asteʁiskə