Poeme : Je Me Vengerai

Dans cet ecrain d’or
Ou tu as emprisonné mon corps
Je me meurt
Face a mes plus grandes peurs

Tu te moque de ma souffrance
Tu ris de me voir, en transe
A trouver le moyen de sortir
Pour, en etant libre, mourrir

Car sans je me fane
Je m’efface, comme la rose dans les flammes
De ce fleuve de lave
Qui coule dans mes plaies d’eclave
L’esclave que tu as fait de moi
En me gardant la

Regarde moi droit dans les yeux
Et ose braver ce feu
La vengeance est un plat qui se mange froid
Mais la mienne brule en moi

Meme apres ma mort je te suivrai
Et jusqu’ avaincre, je te hanterai
Comme tu hantes toutes mes nuits
Quand je suis allongee dans ce lit
Mes yeux fixes sur cette lucarne
Qui me laisse m’evader vers les etoiles
Que je vais rejoindre pour de bon grace a mon futur compagnon :
La mort m’emportera dans ces bras
Mais mon esprit te reviendra
Je te guetterai de l’au-dela

Adieu

By Luciferse01

dɑ̃ sεt εkʁɛ̃ dɔʁ
u ty a ɑ̃pʁizɔne mɔ̃ kɔʁ
ʒə mə məʁ
fasə a mε plys ɡʁɑ̃də pœʁ

ty tə mɔkə də ma sufʁɑ̃sə
ty ʁis də mə vwaʁ, ɑ̃ tʁɑ̃zə
a tʁuve lə mwajɛ̃ də sɔʁtiʁ
puʁ, ɑ̃n- ətɑ̃ libʁə, muʁʁiʁ

kaʁ sɑ̃ ʒə mə fanə
ʒə mefasə, kɔmə la ʁozə dɑ̃ lε flamə
də sə fləvə də lavə
ki kulə dɑ̃ mε plε dεklavə
lεsklavə kə ty a fε də mwa
ɑ̃ mə ɡaʁdɑ̃ la

ʁəɡaʁdə mwa dʁwa dɑ̃ lεz- iø
e ozə bʁave sə fø
la vɑ̃ʒɑ̃sə εt- œ̃ pla ki sə mɑ̃ʒə fʁwa
mε la mjεnə bʁylə ɑ̃ mwa

məmə apʁə- ma mɔʁ ʒə tə sɥivʁε
e ʒyskavɛ̃kʁə, ʒə tə-ɑ̃təʁε
kɔmə ty-ɑ̃tə tutə mε nɥi
kɑ̃ ʒə sɥiz- alɔ̃ʒi dɑ̃ sə li
mεz- iø fiksə syʁ sεtə lykaʁnə
ki mə lεsə məvade vεʁ lεz- ətwalə
kə ʒə vε ʁəʒwɛ̃dʁə puʁ də bɔ̃ ɡʁasə a mɔ̃ fytyʁ kɔ̃paɲɔ̃ :
la mɔʁ mɑ̃pɔʁtəʁa dɑ̃ sε bʁa
mε mɔ̃n- εspʁi tə ʁəvjɛ̃dʁa
ʒə tə ɡεtəʁε də lo dəla

adjø

bi lysifεʁsə zeʁo œ̃