Poeme : Mon Ami

Mon ami tu ma quitté soudainement
Et ce malheur en ce moment je le ressens
Car jai beau pleuré, rigolé
Cela ne fait que commencer
Mon angoisse ne fait que grandir
En espérant que je vais tenir
Car je ne me sens pas le courage
De continuer à voir des mirages
Surtout que ma raison me fait des siennes
Car elle n’entend que des sirènes
Des sirènes d’hospital
Je m’y imagine toujours le mal
Que rien de penser que y t’arrives un drame
Cela empêche à mon âme
De voler, de s élever, de rêver
A vivre mon conte de fées
Rien que pour éviter un seul moment
De penser a ce que je ressent
De toi, ton retour ma vie en dépend
Je t’aime

mɔ̃n- ami ty ma kite sudεnəmɑ̃
e sə malœʁ ɑ̃ sə mɔmɑ̃ ʒə lə ʁəsɛ̃
kaʁ ʒε bo pləʁe, ʁiɡɔle
səla nə fε kə kɔmɑ̃se
mɔ̃n- ɑ̃ɡwasə nə fε kə ɡʁɑ̃diʁ
ɑ̃n- εspeʁɑ̃ kə ʒə vε təniʁ
kaʁ ʒə nə mə sɑ̃s pa lə kuʁaʒə
də kɔ̃tinɥe a vwaʁ dε miʁaʒə
syʁtu kə ma ʁεzɔ̃ mə fε dε sjεnə
kaʁ εllə nɑ̃tɑ̃ kə dε siʁεnə
dε siʁεnə dɔspital
ʒə mi imaʒinə tuʒuʁ lə mal
kə ʁjɛ̃ də pɑ̃se kə i taʁivəz- œ̃ dʁamə
səla ɑ̃pεʃə a mɔ̃n- amə
də vɔle, də εs eləve, də ʁεve
a vivʁə mɔ̃ kɔ̃tə də fe
ʁjɛ̃ kə puʁ evite œ̃ səl mɔmɑ̃
də pɑ̃se a sə kə ʒə ʁəse
də twa, tɔ̃ ʁətuʁ ma vi ɑ̃ depɑ̃
ʒə tεmə