Poeme : Le Viol

Elle se promener
Elle aller le rencontré
Elle le conaisser dinternet
Et dune bel petite letre
Un peu plus vieu
Mé pour el il ny aver pa de diférence
Il se sourié
Il sembrasser
C t la bel vi
Mé dan une aler sombre
Il la emener loin du monde
Plaker o mur
Obliger de se tair
Est ce ke c t sa la torture ?
El aler finir par le faire
Son pantalon enlever
Elle comencer a transpirer
Si seulemen el pouver mourir
Sévanouir
Dun cou elle senti une douleur atroce
Il laver pénétrer avec force
Il prener son pied
Pendan kel el soufré
Pui le plésir senvola
Alor il la retourna
Et recomença
Son peti jeu a la noix
Il la pi a genoux
Lui enfourna son joujou
Lobligea a tou avaler
San laisser une goutte déborder
Il sen alla conten
Et en se retournan
Il lui di ke si el men
Kel na pa émé
Se nété pa vré
Seulemen il la sali sa vi
Il la gacher
Et pour sela a tou jamais…

εllə sə pʁɔməne
εllə ale lə ʁɑ̃kɔ̃tʁe
εllə lə kɔnεse dɛ̃tεʁnε
e dynə bεl pətitə lətʁə
œ̃ pø plys vjø
me puʁ εl il ni ave pa də difeʁɑ̃sə
il sə suʁje
il sɑ̃bʁase
se te la bεl vi
me dɑ̃ ynə ale sɔ̃bʁə
il la əməne lwɛ̃ dy mɔ̃də
plake o myʁ
ɔbliʒe də sə tεʁ
ε sə kə se te sa la tɔʁtyʁə ?
εl ale finiʁ paʁ lə fεʁə
sɔ̃ pɑ̃talɔ̃ ɑ̃ləve
εllə kɔmɑ̃se a tʁɑ̃spiʁe
si sələmɛ̃ εl puve muʁiʁ
sevanuiʁ
dœ̃ ku εllə sɑ̃ti ynə dulœʁ atʁɔsə
il lave penetʁe avεk fɔʁsə
il pʁəne sɔ̃ pje
pɑ̃dɑ̃ kεl εl sufʁe
pɥi lə pleziʁ sɑ̃vɔla
alɔʁ il la ʁətuʁna
e ʁəkɔmɑ̃sa
sɔ̃ pəti ʒø a la nwa
il la pi a ʒənu
lɥi ɑ̃fuʁna sɔ̃ ʒuʒu
lɔbliʒa a tu avale
sɑ̃ lεse ynə ɡutə debɔʁde
il sεn ala kɔ̃tɛ̃
e ɑ̃ sə ʁətuʁnɑ̃
il lɥi di kə si εl mεn
kεl na pa eme
sə nete pa vʁe
sələmɛ̃ il la sali sa vi
il la ɡaʃe
e puʁ səla a tu ʒamε…