Poeme : Toujours Coupable !

Comme d’habitude je me sens ignorer,
Ou plutot coupable d’être la victime de tous le monde.
Toutes les personnes de mon entourage me disent des choses les plus pires que l’on peut entendre.
Ils m’accusent de tous,
Sans écouter ma version.
Me pousse, me frappe, m’insulte et me crie dessus pour des choses dont je ne suis pas responsable.
Ils ne veulent que mes larmes.
Des larmes qui sont prete a rouler sur mon visage.
Mais que je retient de toute mes forces.
Car je ne veux pas leur montrer qu’il mon fait mal.
Mais je dois leur démontrer que je suis la plus forte,
Et que je ne cederais pas.

kɔmə dabitydə ʒə mə sɑ̃sz- iɲɔʁe,
u plyto kupablə dεtʁə la viktimə də tus lə mɔ̃də.
tutə lε pεʁsɔnə də mɔ̃n- ɑ̃tuʁaʒə mə dize dε ʃozə lε plys piʁə kə lɔ̃ pø ɑ̃tɑ̃dʁə.
il makyze də tus,
sɑ̃z- ekute ma vεʁsjɔ̃.
mə pusə, mə fʁapə, mɛ̃syltə e mə kʁi dəsy puʁ dε ʃozə dɔ̃ ʒə nə sɥi pa ʁεspɔ̃sablə.
il nə vəle kə mε laʁmə.
dε laʁmə- ki sɔ̃ pʁətə a ʁule syʁ mɔ̃ vizaʒə.
mε kə ʒə ʁətjɛ̃ də tutə mε fɔʁsə.
kaʁ ʒə nə vø pa lœʁ mɔ̃tʁe kil mɔ̃ fε mal.
mε ʒə dwa lœʁ demɔ̃tʁe kə ʒə sɥi la plys fɔʁtə,
e kə ʒə nə sədəʁε pa.