Poeme : Seule

Seule, j’attends
J’attends quoi ? Je ne sais pas

Seule, je pleures
Je pleures au souvenir de cette douleur

Seule, je te haïs
Après ce que tu as fait, je suis heureuse que tu sois parti

Seule, je pense à la mort
Mais j’ai tord, je dois avoir à vivre encore

Seule, j’écris aussi
De l’encre coule, exprimant ainsi les malheurs de ma vie

Seule, je meurs
Je ne trouve pas le bonheur

Seule, je m’endors
Mais à nouveau demain, je serai seule encore et encore

sələ, ʒatɑ̃
ʒatɑ̃ kwa ? ʒə nə sε pa

sələ, ʒə plœʁə
ʒə plœʁəz- o suvəniʁ də sεtə dulœʁ

sələ, ʒə tə-aj
apʁε sə kə ty a fε, ʒə sɥiz- œʁøzə kə ty swa paʁti

sələ, ʒə pɑ̃sə a la mɔʁ
mε ʒε tɔʁ, ʒə dwaz- avwaʁ a vivʁə ɑ̃kɔʁə

sələ, ʒekʁiz- osi
də lɑ̃kʁə kulə, εkspʁimɑ̃ ɛ̃si lε malœʁ də ma vi

sələ, ʒə mœʁ
ʒə nə tʁuvə pa lə bɔnœʁ

sələ, ʒə mɑ̃dɔʁ
mεz- a nuvo dəmɛ̃, ʒə səʁε sələ ɑ̃kɔʁə e ɑ̃kɔʁə