Poeme : Je Marche

Je marche sur se chemin
Je pense que c’est le matin
Mais je ne vois rien

Je suis perdu dans le neant
Le neant de mes sentiments
Mais je sourie comme un demant

Je suis seul sur cette route
Et personne ne m’ecoute
Et la vie me degoute

Le brouillard qui m’entoure
Est pour moi une tour
Qui m’enprisonne pour toujour

Apres avoir tout perdu
Je ne suis plus sur
De vouloir voir la lune

Je pense a vous souvent
Car vos visage me hante
Vous me mankez tant

J’avance sans voir
Mais c’est deja trop tard
Je vais mourrir enfin ce soir…

ʒə maʁʃə syʁ sə ʃəmɛ̃
ʒə pɑ̃sə kə sε lə matɛ̃
mε ʒə nə vwa ʁjɛ̃

ʒə sɥi pεʁdy dɑ̃ lə nəɑ̃
lə nəɑ̃ də mε sɑ̃timɑ̃
mε ʒə suʁi kɔmə œ̃ dəmɑ̃

ʒə sɥi səl syʁ sεtə ʁutə
e pεʁsɔnə nə məkutə
e la vi mə dəɡutə

lə bʁujaʁ ki mɑ̃tuʁə
ε puʁ mwa ynə tuʁ
ki mɑ̃pʁizɔnə puʁ tuʒuʁ

apʁəz- avwaʁ tu pεʁdy
ʒə nə sɥi plys syʁ
də vulwaʁ vwaʁ la lynə

ʒə pɑ̃sə a vu suvɑ̃
kaʁ vo vizaʒə mə-ɑ̃tə
vu mə mɑ̃ke tɑ̃

ʒavɑ̃sə sɑ̃ vwaʁ
mε sε dəʒa tʁo taʁ
ʒə vε muʁʁiʁ ɑ̃fɛ̃ sə swaʁ…